HAYATI
Tekke şairi. İznik yakınlarında Tirse köyünde dünyaya geldi. Doğduğu yer dolayısıyla Tırsi lakabı ile tanındı. Babası Bayezid Fakih, İsfendiyaroğulları soyundan olup Bolu’ya yerleşmiştir. Kadriye tarikatına bağlı Eşrefiye kolunun ikinci piridir. Eşrefiye dergahına postnişin olan Abdurrahim Tırsi, manevi bir işaret ile şeyhinin tek kızı olan Züleyha ile evlenir. Vefatı üzerine, yerine oğlu Pir Hamdi geçer, böylelikle Eşrefoğlu’nun soyu onun sünbülünden devam eder. Abdurrahîm Tırsî, İznik’te öldü. Ölüm tarihi hakkında kaynaklarda 1519 ile 1527 arasında farklı tarihler verilmektedir. Şeyhinin yanına defnedildiği söylenmesine karşılık mezarı Mudurnu Büyük Cami Mahallesinde bir evin bahçesinde bulunmaktadır.
ESERLERİ
Yunus Emre ve Eşrefoğlu Rumi tarzında yazdığı şiirlerine eski mecmualarda rastlanmaktadır. Bursalı Mehmet Tahir, Abdurrahim Tırsi’nin bir Divan’ı olduğunu kaydetmiştir.
ESER ÖRNEKLERİ
I
İnayet eyle kullara
Nazar kıl halüme Allah
Hazan yapraklara döndüm
Sarardum soldum ya Allah
*
İşkun bana kar eyledi
Bağrumı biryan eyledi
Gözüm yaşın kan eyledi
Gice gündüz akar Allah
*
Biçare kaldum dermande
Özümden vaz geldüm ben de
Muradum sendedür sende
Ben isterem seni Allah
*
Aklum başa gelmez oldı
Can bedende durmaz oldı
Gönlüm bana gelmez oldı
Senünle bazan Allah
*
Oldum didaruna müştak
Kerem eyle halüme bak
İy keremler idici hak
Didarunı göster Allah
*
Yüregümde çıkdı başlar
Başuma çökdi teşvirler
Gelür geçer yazlar kışlar
Derdünle yanaram Allah
*
Bu Abdurrahim-i Tırsi
Urup topraklara yüzi
Sana ulaşmağa özi
Seni ister seni Allah
II
Yücelerden döndüreyin alçaklara gönül seni
Alçaklardan alçaklara indireyin gönül seni
*
Ayırayın halkdan seni şöyle hak edeyin teni
Ayaklar altına yani bırakayın gönül seni
*
Nice kaçarsın yabana ışık gemin urayın sana
Sürüp ol ma’şukdan yana hem çalayın gönül seni
*
Başum gurbete urayın benlik defterin düreyin
Alnum yazısın göreyin uydurayın gönül seni
*
Başumın terkin urayın canumı yolda koyayın
Ne kim olursam olayın komayayın gönül seni
*
Yürüyeyin yane yane ışk odın urayın cane
Bakmayayın masivaya göçüreyin gönül seni
*
Koyayın namusı arı talebi deyin ol yarı
Dün gün çekdüreyin zarı ağladayın gönül seni
*
Dost gamın alayın başa yürüyeyin kalka düşe
Vasfı dile gelmez işe uğradayın gönül seni
*
Sığınayın ol Mevla’ya yüz urayın ol alaya
Abdurrahim-i Tırsi’ye uydurayın gönül seni
KAYNAKÇA: Ergun, Sadeddin Nüzhet (1936). Türk Şairleri Cilt 1 İstanbul: Suhulet Kütüphanesi, 244, Müjgân Cunbur (1968). Başakların Sesi Saz Şairlerinin Hayatı ve Eserleri. Ankara: Poyraz Reklâm Yay., s. 303, Genç, İlhan (1998). “Bolulu Divan Edebiyatı Şairleri ve Mutasavvıfları”, Bolu’da Halk Kültürü ve Köroğlu Uluslararası Sempozyumu. Bolu: Abant İzzet Baysal Üniversitesi Basımevi, s. 90-99, Özcan, Nuri (2001). “Abdürrahim Tirsi”, Diyanet İslam Ansiklopedisi C.1. İstanbul: Türkiye Diyanet Vakfı Yay., s. 293.
