HAYATI
Roman yazarı ve yazar. 1876 yılında Midilli’de dünyaya geldi. 1938’de İstanbul’da yaşama veda etti. İDİZ soyadını aldı. Emin Efendi’nin oğlu. Mülkiye Mektebi’ni 1897’de bitirdikten sonra, merkezi Rodos olan Cezair-i Bahr-i Sefid vilayeti maiyet memurluğuna, ardından Bayındır kaymakamlığına atandı. Jön Türk hareketine katılarak Atina üzerinden Paris’e kaçtı. Daha sonra geçtiği Mısır’da natüralist bir edebiyat anlayışını benimsedi. 1908’den sonra İstanbul’a döndü, 1910’da Piyano dergisinin edebi müdürü oldu. Bu dergide ve daha sonra onun yerine çıkan Düşünüyorum’da “Mülahaza-i Edebiye” başlığı altında, bağlandığı natüralizmi anlatan ve savunan yazılar, ayrıca Rübap dergisinde öyküleri, mensur şiirleri ve eleştiri yazıları yayımladı. 1913’te “Rübab-ı Aşk” adlı romanını yine Rübap’ta tefrika etti. İttihat ve Terakki ile anlaşmazlığa düşmesi sonucu 1913’te yeniden Mısır’a gitti. Kurtuluş Savaşı sona erdikten sonra Türkiye’ye döndü, azınlık okullarında ve bazı İstanbul liselerinde öğretmenlik yaptı. Yazarın kitaplaşmamış küçük öyküleri de bulunmaktadır.
ESERLERİ
Roman:
- Jönler, İst.: Tabii Romanlar Kütüphanesi, 1326/1910 (yb İst., 1985).
KAYNAKÇA: Ahmet Nebil, “Muhterem Simalar, Bekir Fahri”, Piyano, S. 13 (8 Teşrinisani 1326/21 Kasım 1910), s. 148; Baha Tevfik, “Jönler”, Teşvik, S. 2 (10 Temmuz 1326/23 Temmuz 1910), s. 2-5; Çankaya, II-III, 342; Kudret, I, 378-390; Z. Bakırcıoğlu, “Bekir Fahri”, TDEA, I, 381.