HAYATI
Şair. 15 Eylül 1948 günü Rize’nin Fındıklı ilçesine bağlı Gürsu köyünde dünyaya geldi. Esme Hanım ile çiftçi Hüseyin Yıldız’ın kızı. İlkokulu köyünde (1960), ortaokulu sonradan Ankara’da tamamladı (1995). Dört yıl Ankara Ostim’de işçilik yaptı. Yalaka adlı mizah dergisinin reklam ve halkla ilişkiler müdürlüğünü yürüttü (1998-99). Sekreter olarak çalıştı. Ankara’da yaşıyor; dul, iki çocuk annesi. Şiirlerini Yeni Kervan, Gülpınar ve Yalaka dergileri ile Büyük Anadolu ve Vakit gazetelerinde yayımladı. Bazı şiirleri Yıldız İrengün tarafından bestelendi.
ESERLERİ
Şiir:
- Cumhuriyet Çocuğuna Sesleniş, Ank.: Gün Ofset, 1997
- Bir Sevgi İstiyorum, Ank.: Gün Ofset, 1997
- Özlem Şarkısı, Ank.: Toros Matbaacılık, 1998
- Denizde Bir Damla, Ank.: Gün Ofset, 1999
- Posta Güvercini, Ank.: 2005
ESER ÖRNEKLERİ
Ankara Yanıyor
Başımın içinde kaynıyor kazan,
Böyle yazmış, benim kaderi yazan,
İçimde yangın var, başımda hazan,
Ankara yanıyor yüreğim gibi.
Kaç yıldır yazarım hep sayfa sayfa,
Aşkım kaptan oldu, yüreğim tayfa,
Çıkmaz sokaktayım, yandım bu defa,
Ankara yanıyor yüreğim gibi.
Unuttum mevsimi, saatı, ay’ı,
Ok kalbe dizildi, çektikçe yayı,
Yıkılsın, neyleyim sensiz dünyayı,
Ankara yanıyor yüreğim gibi.
Sevenlerin gün ve saat nesine,
Akrep le yelkovan döndü tersine,
Ömrümü adadım bir nefesine,
Ankara yanıyor yüreğim gibi.
Sensizlik, geçtiğim yollarda mayın,
Aşkım efsanedir, dünyaya yayın,
Gönüller severse yaşanmış sayın,
Ankara yanıyor yüreğim gibi
Sitem Eder
Bülbülü kafese koyup da gitme,
Sesini duydukça, gül sitem eder.
Ulaşamaz sevdiğinin yanına,
Bülbül ötmek istet, dil sitem eder.
Her gün bakıp yollarına kul olmak,
Hasretinden, yanıp yanıp kül olmak,
Gözlerinde yaşlar olunca ırmak,
Aktıkça ıslanan, yol sitem eder.
Gördünmü yananı kış ortasında,
Hayal mı görünür, düş ortasında,
Sevgi ile iki kaş ortasında,
Konduramadığın, gül sitem eder.
Tüter durur, viran olmuş ocağı,
Mutlu olmaz, her an boştur kucağı,
Kalplere dikemez sevda sancağı,
Kavrulup durdukça, çöl sitem eder.
Harap olur, gönül denen durağı,
Ayıramaz yakın ile ırağı,
Takvimden düşünce en son yaprağı,
Elemlerle dolan, sal sitem eder.
KAYNAKÇA: İ. Kara, “Kitaplar Arasında”, Gülpınar, Mart 1999; N. Erdek, “Emine Sönmez”, Gülpınar, Ağustos 1999.
