HAYATI

Şair. 11 Mart 1934 günü Antakya’da dünyaya geldi. Bazı yapıtlarını Sabahattin Topaloğlu imzası ile kaleme aldı. Menekşe Hanım ile berber Ahmet Yalkın’ın oğlu. İlk ve orta öğrenimini Antakya’da tamamladıktan sonra İTÜ Elektrik Fakültesi’ni bitirdi. Devlet Su İşleri (1960-76) ve Elektrik İşleri Etüt İdaresi’nde (1970-93) çalıştıktan sonra emekli oldu. Ankara ve İstanbul’da yaşıyor. Evli, bir çocuklu. Edebiyatçılar Derneği ve Türkiye Yazarlar Sendikası üyesi. İlk şiiri (“Fasafiso”) 1954’te Antakya’da çıkan İleri Gençlik gazetesinde yayımlandı. Ürünlerini Damar, Türk Dili Dergisi, Güney Rüzgârı (Antakya), Ardıçkuşu (Adana) dergilerinde yayımlamayı sürdürdü. 1990-94 arasında Ankara’da edebiyat dergisi Yazıt’ı çıkardı. 

ESERLERİ

Şiir:  

  • Akdeniz Delisi, Ank.: İlkyaz, 1988 
  • Güney Güneşi, Antakya: Kültür Mtb., 1991 
  • Bütün Yüzlerim, Ank.: Anadolu Ekini, 1992 
  • Akdeniz, Ank.: Prospero, 1994 
  • Çocuk Deliceleri, Ank.: Damar, 1995 
  • Beni Yasaklama, Stockholm: Yarın, 1995 
  • Sabahı Düşünmek, Stockholm: Yarın, 1996 
  • Asi Destanı, Ank.: Kültür Bakanlığı, 2001 
  • Güneş yarıyı Geçince, İst.: Gerçek Sanat, 2003 
  • Gam Şiirleri, Ank.: Damar, 2003 
  • Soluğumun Rengi – Dünya İle Gözgöze, İst.: Gerçek Sanat, 2004 
  • Vakit İstanbul’du, Ank.: Avcıol, 2005 

ESER ÖRNEKLERİ

Anılar İçinden 

Tren Haydarpaşa’ya yaklaştıkça 
Bütün İstanbul beni karşılıyacakmış sanki 
Yüreğim ağzımda 

Şimdi nerde çatık kaşlı Fikriye ? 
Yamru yumru ara sokakların birinde 
Aksaraydan yokuş yukarı Fatih’e çıkarken ! 
Laf attıkça nasıl da yumuşardı 
Hele mahalleden uzaklaştıkça. 

Ya Şehremini’li Zünnire 
Az mı bekletmişti beni söz verip de 
Bildik yüzlere dönen tramvay durağında. 

Çok oldu Kasımpaşa’lı Turan’ı görmeyeli 
Odun sobalı küçük evlerinde 
Hep sabahlardık sınav geceleri. 
……………………………………… 
……………………………………… 

Sağlığı nasıl acaba ? 
Satın alabildi mi kira evini. 
İki kızı olmuştu sevimli mi sevimli, 
Ya sen nasılsın sigara tiryakisi Nimet yengesi ? 

Haydarpaşa bekleme boş yere 
Ne yer, ne gök 
Geldiğim gibi gidiyorum işte….. 

Ay 

-I- 

Ay vuruyor sırtıma 
Belli 
gecedir 
Kimse sormuyor karanlığın yaşını 
Yüzgeçleri durgun bir kayabalığı 
Doğurgacındaki kayabalıklarından habersiz 
Bekliyor sevişeceği dalgayı 

-II- 

Ay vuruyor toprağa 
Belli 
gecedir 
Ömürleri bir sevişmelik böcekler 
Larvalandılar ölümlerinden sonra 
Bıldırcın sıcağını bıraktılar 
Bıldır yaşanan sevdalar 

-III- 

Ay vuruyor ölüme 
Belli 
gecedir 
Bunca kavga bunca gözyaşı 
İlk kez şaşırıyorum kanlandığıma 
Suskunluğumuz büyüyor 
Yorgun bir gök altında 

KAYNAKÇA: İhsan Işık / Resimli ve Metin Örnekli Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisi (2. bas., 2009).

Paylaş