HAYATI
Şair ve yazar. 15 Haziran 1956 günü Artvin’de dünyaya geldi. Orta ve lise eğitimini 1973’te Artvin Maliye Meslek Lisesi’nde tamamladı. Yükseköğrenimini 2000’de Dokuz Eylül Üniversitesi İİBF İktisat Bölümü’nden mezun oldu. 1973’ten başlayarak bir dönem Maliye Bakanlığı’nda çalıştı. 1979’da memuriyetten ayrılarak İstanbul ve Ankara’da serbest muhasebecilik, reklamcılık ve mali müşavirlik yaptı. Bozkurt, TYS üyesidir.
Osman Bozkurt’un ilk şiiri 1987’de yayın yönetmeni olduğu Dost dergisinde çıktı. Toplumcu gerçekçi anlayıştaki şiir, öykü ve yazılarını Gerçek Sanat, Varoş, Cumhuriyet Kitap, Fayton ve Berfin Bahar dergilerinde yayımladı.
ESERLERİ
Şiir:
- Kumdaki Resim, İst.: Gerçek Sanat, 1995
- Düşlerin Gölgesi, İst.: Tohum, 2000
Deneme:
- Değiniler, İst.: İnsancıl, 1996
- Göçebe Yazılar, İst.: Gerçek Sanat, 2007
Söyleşi:
- Umutlu Söyleşiler, İst.: Gerçek Sanat, 1998.
ESER ÖRNEKLERİ
Gönlümüzce Tütemedik
Birazcık sevmeyi öğrenme pahasına
Ne çocuk olabildik ne delikanlı
Koştuk yalınayak dolambaçlı yollarda
Ellerimizde fırçalar koltuklarımızda tuval
Gönlümüzce çizemedik resmini başakların da
Yeni bir mevsimindeyiz ömrümüzün
Yeni bir bahar daha
Gebe bir güneşin gölgesinde
Erdemdi uğruna ölesiye koştuğumuz
Gönlümüzce tütemedik fabrika bacalarında
Her Asker İki Ölüm Taşır
her asker iki ölüm taşır
birini matarasında /yüreğinde diğerini
bütün haritaların renkleri yanar
bütün sınırlar yanlış çizilmiştir
her asker iki ölüm taşır
birini kasaturasında/gözlerinde diğerini
bütün ülkeler yağmur arar
bütün gemilerin yanlış seyir defteri
her asker iki ölüm taşır
birini kışlasında /sılasında diğerini
bütün mevsimler aynı bahar
bütün botlar çapraz bağlı ayaklar esir
her asker iki ölüm taşır
birini hatıra defterinde/yaşamında diğerini
bütün savaşlar ölü doğar
bütün güller güneşten alır rengini
Ayaz
Hep bulutlarla büyüdüm ben
Dumanlar arasından baktım yerküreye
Apaydınlık sandım bu yüzden
Bir tarafında ben öbür tarafında Dünya
Afrikalı kardeşim neden bu denli kara
Oysa yağmuru tanımadı ki o hiç
Bereket nedir bilmez
Güneş yaktı tenini ya hep
Ya da soğuk kış gecelerinde ki ayaz
De ki benim rengim niye bu kadar beyaz
İster Türkmenistan’da ister Şili de
Gölgede büyüdüğümdendir gün ışığı görmeden
Herhangi bir yerde ne zaman bir çocuk doğacak olsa
Sancıdan kıvranırdı anam bu yüzden
Gözlerimi silerdi sonra acılarıma dayanamaz da
Hep bulutlarla ağladım ben
Bir yanımda gezegenler ötekinde Dünya
Gökyüzüne asılı kaldı gözlerim
Bir elim toprağa tutunmak ister öbürü yıldızlara
KAYNAKÇA: TBE Ansiklopedisi (2001), Hasan Akarsu / Şiirler-Den / İzler (2004), Y. Elmas, “Osman Bozkurt’la Söyleşi”, İskenderiye Yazıları, S. 4 (Ekim 1996).