Warning: "continue" targeting switch is equivalent to "break". Did you mean to use "continue 2"? in /home/turkede/public_html/wp-content/themes/Divi/includes/builder/functions.php on line 5079
Hilmi Haşal Kimdir? Hayatı ve Eserleri | Türk Edebiyatçılar İnternet Ansiklopedisi

HAYATI

Şair. 5 Kasım 1954 günü Haşallar köyü (Aşağı Tosçalı) / Kırcali / Bulgaristan’da dünyaya geldi. Bazı yapıtlarını Hilmi Kabil, Kabil Eğridere, Deniz Demir ve Salih Hasan imzaları ile kaleme aldı. Aşağı Tosçalı (Bulgaristan) Temel Eğitim Okulu (1969), Kırcali Hr. Smirnenski İnşaat Tekniker Okulu Jeodezi Kartografi Bölümü (1973) mezunu. 1973 yılında ailesiyle birlikte göçmen olarak Türkiye’ye gelerek Bursa’ya yerleşti. Anadolu Üniversitesi İşletme Fakültesini bitirdi. Özel sektörde (1974-76), Mudanya Belediyesinde (1976-78), Bursa Bayındırlık ve İskân Müdürlüğünde (1978) çalıştı.

İlk şiir ve yazıları 1972’de Kırcali Yeni Hayat gazetesinde yayınladı. Sonraki yıllarda ürünleri Oluşum, Sesimiz, Hakimiyet Sanat, Dönemeç, Somut, Edebiyat Cephesi, Kül, E, Kavram Karmaşa, Virgül, Esinti, Şafak, Tını, Biçem, Yeni Biçem, Şiir-lik, Şiir Ülkesi, Milliyet Sanat, Varlık, Dize, Akatalpa (Bursa), Defter, Bahçe (Antalya), Edebiyat ve Eleştiri, Yom Sanat (Şanlıurfa), İmgelem Çocukları gibi pek çok dergi ve gazetede yer aldı.

ÖDÜLLERİ

Yeni Adana Gazetesi Şiir Yarışmasında birincilik ödülü (1991), Son Siren Kuşu adlı dosyasıyla 1993’te Altın Koza Şiir Ödülü birinciliği ve Behçet Aysan’ı Anma Ödülünü aldı. 1994’te Yol Boyu Notları ile ORSEV Vedat Güler Şiir Ödülünde mansiyon kazandı. 2002’de Osmangazi Belediyesinin açtığı Ahmet Hamdi Tanpınar Şiir Yarışmasında Bursa’da Aşk şiiriyle ikinci oldu.

ESERLERİ

Şiir:

  • Denge / Sizler Adına (1991)
  • Elektronik Yalnızlıklar (1992)
  • Yol Boyu Notları (1993)
  • Kozmik Aşk Suçu (1995)
  • Venüs’le Aşk (1997)
  • Son Siren Kuşu (2000)
  • Dağınık Düş Sepetleri (2001)
    Yanık Söz (2002)
  • Yaralı Gümüş (2004).

Deneme:

  • Şiir Seddinde Kronos (2004).

ESER ÖRNEKLERİ

Dilsiz Şiir

sessizliğin keşfine çıkmıştım;
bir ırmak akıyordu…
konuştum kuşkuyu ve suça bulandım söz’le
çünkü kav tutkuyla geçmiştim kendimden
(tutku öz’dür, toz’dur bazı hallerde…)
öteki fer’e ulaştığımı sanmıştım, közde
gömülüydü ‘nebi’ yanım; ‘söz yanılgıdır’
dediğimde korkuyla, lavdan bir ırmak

Ağaç ve Dal Masalı

kökünden kopup kurutulmuş ağaç yok
göğe doğru dalları duacı (salkımsöğüt hariç)
söz geçiremezken zamana yaprakları
büyüdükçe sararır inatla aşktan düşer

KAYNAKÇA: Şükran Kurdakul / Şairler ve Yazarlar Sözlüğü (gen. 6. bas. 1999), TBE Ansiklopedisi (2001), Ali Taş / Hilmi Haşal’ın Kitapları (Damar, Şubat 2004), Haydar Ergülen / Şiirin Gazel Mevsimidir (Radikal Kitap, sayı: 185, 1.10.2004), Necmi Selamet / Yaralı Gümüş (Cumhuriyet Kitap, sayı: 176, 16.9.2004)

Paylaş