HAYATI
Şair. 1911 yılında Antakya’da dünyaya geldi. 1970’te Antakya’da yaşama veda etti. İlk ve orta öğrenimini Adana, Konya ve Balıkesir’de tamamladı. Yeterlilik sınavıyla Türkçe öğretmeni oldu. DTCF Türkoloji Bölümü’nde üç yıl okudu. Uzun yıllar çeşitli liselerde edebiyat öğretmeni olarak çalıştıktan sonra kendi isteği ile emekliye ayrıldı. Edebiyat çalışmalarını ise ölümüne kadar sürdürdü.
ESERLERİ
Şiir:
- Bir Yangının Külleri, Zonguldak: Karaelmas B., [1936?] (Rıza Polat [Öztürk ?] imzasıyla)
- Bir Yayda Altı Ok, ?
- Bende Kalan Mektuplar, Ank.: Sanat B., 1950
- Güneyde Bahar, Ank.: Yeni Desen Mtb., [1955?]
- Güneyden Geliyorum, Ank.: Yeni Mtb., 1960
ESER ÖRNEKLERİ
BENDE KALAN MEKTUPLAR I
Sen ey
Yirmi dört baharımın en güzel süsü
Sen ey
Mutlu günlerimin mutlu türküsü
Sen ey
İlk yaz akşamları kadar güzel çocuk
Sen ey
Altın gözlerinin hisli dünyasında
Ölümsüz bir yolculuk yaratan
Sen ey
Çıplak bir hançer gibi boylu boyunca
Gönlümde yatan
Sen ey
Her şeyim olan herşey:
Son mektubunda
Söz verdin, tut diyorsun
Unuttum, unut diyorsun…
Unutmak mı?
Ne mümkün seni unutmak…
Güneş tekrar doğmayı unutabilirmi hiç?
Gönül ferman dinler söz tutabilirmi hiç?
Sen ey
Yirmidört baharımın en güzel süsü,
Sen ey
Mutlu günlerimin mutlu türküsü,
Sen ey
Her şeyim olan her şey….
BENDE KALAN MEKTUPLAR II
Bahar başladı, nokta noktam,
Ankara’da bahar…
Veriminde toprak ana,
Aylar var ki sana,
Tek satır yazamadım.
Oysaki, şimdi mevsim bahar,
Ötüşlerde adın,
Kokuşlarda tadın
Var.
Artık yazmalıyım…
Takvime baktım bu sabah,
Ayrılalı, beş ay olmuş,
Düşün ki nokta noktam.
Beş ay denilen nesne tam,
Yüz elli gün eder..
Bunca uzun bir ayrılıksa,
İnsanı her şeye küskün eder…
İnan bana nokta noktam,
İnan bana…
Dargınlığım herkese,
Ve tek hasretim sana.
Düşünüyorum,
Hava keskin kokularla dolu,
Düşünüyorum,
> na çıkan yolu
Düşünüyorum,
Bu yolun sağında yükselen,
Her geçişte penceresinden,
Tebessümler gelen,
Bahçesinde iri
Kayısı gülleri
Açan evi…
Düşünüyorum,
Bir türlü gelmiyor,
Düşüncelerin ardı:
Ablan yanımda çorapsız gezer,
Baş örtüsüz annen,
Benden,
Kaçardı! ..
Düşünüyorum:
Bu mevsimde baban,
Bir yerine iki şişe içerdi.
Miyoplaşınca gözleri, derdi.
Bahar başladı nokta noktam,
Ankara’da bahar,
Gönül ufkumda yağmur bulutları;
Cennet olsa da artık,
Sevmiyorum, sevemiyorum,
Sensiz baharı…
KAYNAKÇA: Akkoyunlu, Rıza Polat”, TDEA, I, 94.
