HAYATI
8 Temmuz 1930’da Erzurum’da dünyaya geldi. 17 Mart 1998 günü İstanbul’da hayatını kaybetti. Tam adı Sezer Cihat Tansuğ’dur. Bedia Hanım ile Albay Ahmet Tansuğ’un oğludur.
Zonguldak’ta başladığı ilköğretimini Anadolu’nu çeşitli şehirlerinde tamamladı. 1949 yılında Haydarpaşa Lisesini bitirdikten sonra 1953’te İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Sanat Tarihi Bölümü’nden mezun oldu. Aynı bölümde asistan olarak göreve başladı. Doktorasını tamamlamak üzere iken üniversitedeki görevinden ayrıldı. 1958-1960 yılları arasında kısa metrajlı film çalışmalarının yanı sıra “Amentü Gemisi Nasıl Yürüdü”, “Bahar Nasıl Tamam Oldu” ve “Ahde Nasıl Vefa Etti” gibi animasyon filmlerinin senaryolarını kaleme aldı. Bu animasyonlardan ilk ikisi Meral Simer ve Tonguç Yaşar tarafından filme çekilirken “Ahde Nasıl Vefa Etti” çekilemedi. Ayasofya Müzesi’nde uzman olarak çalıştı ve müzenin restorasyonunda görev aldı. 1965 yılında AID bursu ile Amerika Birleşik Devletleri’nde bir yıl süre ile müzecilik eğitimi aldı. 1971’den itibaren İstanbul İktisadi ve Ticari İlimler Akademisi Gazetecilik Okulu, Dokuz Eylül Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi ve Mimar Sinan Güzel Üniversitesi Sinema ve Televizyon Merkezi’nde öğretim görevlisi olarak çalıştı. 1981 yılında kendi isteği ile emekliye ayrıldı. 1998’de vefat etti. Kabri Yeniköy Mezarlığı’ndadır.
Sezer Tansuğ sanat eleştirilerini ölümüne kadar sürdürdü. Yazılarını Yelken, Yeni Dergi, Yeditepe, Yeni Ufuklar, Gergedan, Argos, Şehir, Milliyet Sanat, Gösteri, İzlenim, Köken, Türkiye’de Sanat, Sanat Çevresi, Antik Dekor, Yeni Oluşumlar, Sanat Dünyamız, Türkiye Defteri, Vizon ve Topaz dergileri ile Vatan, Cumhuriyet, Milliyet, Yeni Ortam, Güneş, Yeni Yüzyıl ve Zaman gazetelerinde yayımladı
Vefatından kısa bir süre önce kendisinin kurduğu Sezer Tansuğ Sanat Vakfı tarafından adına bir sanat ödülü düzenlenmiş ve ilki 1999 yılında “Görmece” adlı eseri ile Mehmet Ergüven’e verilmiştir.
ESERLERİ
Şenliknâme Düzeni (1961), Fertname (1968), Resim Sanatının Tarihi (1972), Oknâme (1973), Resim Kılavuzu (1973), Sanata Yaklaşım (1976), Beş Gerçekçi Türk Ressamı (1976), Sanatın Dili (1976), Türkiye’de Sanatın Batılılaşmasında Frenklerin Sözde Katkısı ve Toplumsal Ekonomik Koşulların Gerçek Etkinliği (1976), İnsan ve Sanat (1982), Herkes İçin Sanat (1982), Örneklerle Türk Resim ve Heykel Sanatı (Görsel, Anadolu Uygarlıkları Ansiklopedisi, c. VI, 1982), Karşıtı Aramak (1982), Sürrealizm Sanat Ansiklopedisi (R. Passeron’dan çeviri, 1982), Sanatın Görsel Dili (1985), Çağdaş Türk Sanatı (1986), İnsan ve Sanat (1987), Türk Resminde Yeni Dönem (1988), Ressam Halil Paşa (1994), 66 Kare Geleneksel Kültüre Çağdaş Yorum (1994), Gelenek Işığında Çağdaş Sanat (1996), Çağdaş Türk Sanatına Temel Yaklaşımlar (1997).
