HAYATI
Şair. 4 Ocak 1971 günü Kahramanmaraş’ta dünyaya geldi. Soyadı KÜÇÜKKÜRTÜL. İlk ve orta öğrenimini Maraş ’ta tamamladı (1990). Bursa Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Resim Bölümü ’nü bitirdi (1994). Bursa, Maraş ve Osmaniye ’de öğretmenlik yaptı (1995 -2004). Bir süre Maraş ’ta inşaatlarda çalıştı, resim sergileri açtı, Yeni Marmara gazetesinin sanat sayfasını hazırladı. Arkadaşlarıyla İnsan Saati dergisini çıkardı (1995 -98, 18 sayı). İlk şiiri Kırağı dergisinde çıktı (1995). Kaşgar, Dergâh, Merdiven dergilerinde şiirleri yayımlandı.
ÖDÜLLERİ
- Hiçbir Baloda Yokum ile 2003 Cahit Zarifoğlu Şiir Ödülü (jüri özel).
ESERLERİ
Şiir:
- Yanımdaki, İst.: Ümran, 1992
- Dağ Hazırlığı, İst.: İnsan Saati, 1996
- Hiçbir Baloda Yokum, İst.: Şule, 2002
- Bak Anne Geliyor Kara Tren, İst.: Kaknüs, 2008
ESER ÖRNEKLERİ
Gül Bitti
Çam kokusu kokusu ol sen
Ağzının ıslaklığını içmiştik beraber
Yaz var ve yaza yakınız diye
Kokusu ol çam kokusu sen
Düşten uyanıyorum öğleyin dağ köyünde
Gözlerine bakıp
Bu atın dört ayaklı oluşuna hayret ediyorum
Acı acı hayıflanıyorum
Çitten atlayıp yaralanan koyunlar ölmüş
Hayaller yatak odalarımdan taşıyor
Fire verip kalkıyorum göğünden
Felç olmak istiyorum göğsüme takılan paralarla
Sen acısın bildiğim kırk bin kadın
Acı! acı!
Aysız Gülsüz Serenat
sizden daha erken uyanan kuşlar var
sizinkinden daha hür bakışlar
geceniz soğuk fakat geceniz bahtiyar
camda yapay gülleriniz ve sessizliğiniz
işte geceniz dokuma tazgahlarının sesi sessizliğiniz
yağmur gibi eğiliyorsunuz yani geliyorsunuz
yağmur gibi ve dizinizde sudan bir melekle
başınızdan atılmış sarı bir haleyle
yüksek bir evin balkonundan düşer gibi
çıngırak gibi son yaprak gibi
oysa imkânsız düşlere ne de uzaksınız
annelerin onaylamadığı bakışlara
oysa kolay bir bakış kolay bir gülüş sizinki
ah oysa yumruk kadar kuşlar var
sizden daha evecen kuşlar
parmak uçlarında sımsıkı kuşların
açıkta kalmış aşklar var
oysa kolay bir susuş sizinki
üzerine kumiğnesi örülmüş aşkı maraz
içgeçirmenin iğne oyası ve
o aramızdaki uykusuz aradanteli
anneniz bilse ne der
annelerin tabire yanaşmadığı düşler
hep bir insanı canından eyler
KAYNAKÇA: Işık 06, 1883.
