HAYATI
Şair. 1954 yılında İzmir’in Bergama ilçesinde dünyaya geldi. İlk, orta ve lise eğitimini Bergama’da tamamladı. 1974’te Ege Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi’nden mezun oldu. Çeşitli işlerde çalıştıktan sonra 1991-1999 yılları arasında Denizli Belediyesinde Basın ve Halkla İlişkiler Müdürlüğü ile Kültür Müdürlüğü yaptı. Çalışmalarını 1999’dan itibaren İzmir Çiğli Belediyesinde kültür müdürü olarak sürdürdü. Şiirleri Dönemeç, Ortaklaşa, Varlık vd. dergilerde yayımlandı.
ÖDÜLLERİ
- 2004’te Karşıyaka Belediyesinden Homeros Emek Ödülü
- 2004 Çukurova Üniversitesi Adnan Yücel Şiir Ödülü
- Karşıyaka Cumhuriyet Okurları 2004 Uğur Mumcu Şiir Ödülü
ESERLERİ
Şiir:
- O Güzel Narin Gelin (1982)
- Cevahir Kalbiyle Dolunay (1984)
Aşk Cazdır (1991) - Beyaz Atların Yelesinde (1997)
- Âşıkhava Sineması (2005).
ESER ÖRNEKLERİ
BENİ BU SEFERLİK AFFEDİN
sokaklar bekliyor beni
kediler, çöp tenekeleri
deniz feneri, dostlarım
ıstakoz kokusu, güvercinler
saat kulesi, kediler
ısparozlarla buluşacağım iskelede
az sonra sevgilimle
bir sürü göz vardır
yine gözlerinde
yalanım varsa söylesin kantar karakolu
ilk hedefiniz akdeniz şahidimdir
fotoğrafçı mustafa polis değil miydi
afişlerini çaldığımız yılmaz güney
arkadaş’ımız değil miydi?
74’te sinemalar daha beyaz daha beyaz.
sevgilinin yüzü daha sevgili
okulun önü, gökyüzü daha insan
ölüm daha yakın, dergiler bayrak
ellerimiz daha mahir, daha sıcak
afişlerini çaldığımız yılmaz güney
arkadaş’ımız değil miydi?
sokaklar bekliyor beni
plaklar, kaldırım taşları
dilenciler, yakamozlar
şiir sancıları
beni bu seferlik affedin
hoşça kalın.
KÜÇÜK İŞLERİ DÜNYANI
küçük taşlar ikliminden
geliyorum
çakıl kuşlarının ırmaklara
döküldüğü yerden
kelebekleri emziren kartalların
barışın sesi kumruların
alev kanatlı rüzgâr şiir
küçük işlerine bakıyordu dünyanın
ebemkuşağının alnında
elimde santur kalbimde sen
seslerin ve kuşların
geldiğim yere bin kez gittim
her gidişim dirimdi yeniden
soğuk sulardan geçtim
kan renginde kalbimin
kurşunların geçmediği ipekten
kitapların rüzgârından
seslere kurulan salıncaktan
gökyüzü ve kuşlardan.
PEKİ BEN ŞİMDİ
topraktan bir çiçek koparıyorum
kanı bulaşıyor ellerime yüreğimin
başımı kucağına yaslıyorum annemin
derin bir mavi oluşuyor kaşlarında denizlerimin
alıp gidiyorum topal şapkasını aşklarımın
çıkarıp soyunuyor martılar gözlüklerini tirşe yalnızlıklara
-soru; ben artık senin denizkabuğun değilim.
-cevap; peki şimdi ben senin neyinim ışığım?
KAYNAKÇA: İhsan Işık / Resimli ve Metin Örnekli Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisi (2. bas., 2009).