HAYATI
Şair. 23 Aralık 1960 günü Çorum’da dünyaya geldi. İlk ve orta öğrenimini Muş ve Amasya’da tamamladı; Hava Astsubay Okulu (1979) ve Hava Lisan Okulu’nu bitirdi (1980). Datça Belediyesi’nde sevk ve idare amiri olarak çalıştı (1984-86). Muğla, Aydın, Nazilli ve Buca cezaevlerinde hapis yattı (1988-91). Damar Yayınları’nın sanat yönetmenliğini, Kum dergisi ve yayınlarının yayın yönetmenliğini yaptı. Kanguru Yayınları’nı yönetiyor. Deliler Teknesi ve Öykü Teknesi dergilerini yayımlıyor. TYS ve Edebiyatçılar Derneği üyesi. Ankara’da yaşıyor; boşanmış, bir çocuk babası.
İlk şiiri 1984’te İmece dergisinde çıktı. Şiir ve yazılarını Damar, Edebiyat Eleştiri, Evrensel Kültür, Kavram Kargaşa, İnsancıl ve Virgül dergilerinde yayımladı. Toplumcu gerçekçi anlayışta ürün verdiğini belirtti.
ÖDÜLLERİ
- Arınmış ve Ölümsüz ile 1988 İnsan Hakları Derneği Şiir Ödülü
- Ayrılıklar İmgedir ile 1997 Ali Rıza Ertan Şiir Ödülü
- Aşk Ayrılığı da Bilir ile 1999 İbrahim Yıldız Şiir Ödülü
- Susmalar Kitabı ile 2003 Behçet Aysan Şiir Ödülü
ESERLERİ
Şiir:
- İz ve Küf, Amasya: Şeref Mtb., 1978
- Ertelenmiş Buluşma, Sivas: 4 Eylül, 1986
- Arınmış ve Ölümsüz, Ank.: Yaba, 1994
- Ayrılıklar İmgedir, İzmir: Etki, 1996
- Aşk Ayrılığı da Bilir, Ank.: Damar, 1998
- Susmalar Kitabı, Ank.: Kum, 2003
- Sesler Kitabı, Ank.: Kanguru, 2007
Deneme:
- Siyasal Tarih Sürecinde Sanat ve İktidar, Ank.: Ümit, 2001
- Estetik ve Mücadele Estetiği, İzmir: İlya, 2006
- Yaratıcı Yazarlık ve Deneysel Düşünme, Ank.: Kum, 2006
ESER ÖRNEKLERİ
Aşk Ayrılığı da Bilir
Benden sonra bugün
kalbinizde büyüdükçe küçülen sorular
kendi yokluğuyla sevişip ayrılan çağ
sizden sonra ben
nefes alabilsin diye yaşlı bir adam
ayışığıyla çocuk
Kayıplarla büyürken karanlık, kan
önce ateşle su arasında eksiklik
kırık kapılar düş çöplükleri eski yıldızlar
sizden sonra ben
kardeş ölüleri menekşe kuruları kırık vazolar
son sözleri güneş
Haritaların küçüldüğü her yerde
kumu karıyorum cam camı kırıyorum kum
orada etini yiyen insan, firavun
her akşam kuşkusuyla yıkayışı ellerini
benden sonra belki siz:
-anne bu şehir hiç gülmedi bana
-anne ne olur sevişmeyi anlatsana
Beden sonra bugün
konuşulmamış bir dili kaldıysa aşkın
aşk ayrılığı da bilir
KAYNAKÇA: Işık, 564.
