HAYATI
Tezkire yazarı ve şair. 1814’te Drama’da dünyaya geldi. 1867’de İstanbul’da yaşama veda etti. Mezarı Göksu’dadır. Babası Drama ayanından Hacı Halit Bey’dir. Hacı Halit Bey, 1828’de Mısır’da bulunan amcasının yanına gitti, öğrenimine orada devam etti. 1836’da İstanbul’a döndü ve burada Divan-ı Hümayun kalemine girdi. Kendisine Fatin mahlası verildi. Bu tarihten sonra asıl adı olan Davut unutuldu ve şair Fatin Efendi adı ile tanındı. Daha sonra sadaret mektubi kalemine ve Ticarethane-i Amire’ye alındı.
Daha Mısır’da iken şiir yazmaya başlayan Fatin Efendi, şiirlerinde divan geleneğini sürdürmüş, ama başarı kazanamamış bir şairdir. Günümüze Hatimetü’l-Eş’ar adlı tezkiresi ile kaldı. Yalnız bu tezkirenin de çağdaşlarınca gerek verdiği bilgiler ve eksiklikler, gerekse şairler üzerine varılan yargılar açısından eleştirildiği belirtilmektedir.
ESERLERİ
- Divan: Fatin Efendi’nin oğlu tarafından 1871’de basıldı.
- Hatimetü’l-Eşar: 1854’te basıldı.
ESER ÖRNEKLERİ
GAZEL
Herkese hâlince bir ihsân olur âlem bu yâ
Dâ’imâ giryân iken handân olur âlem bu yâ
Şâdına nâ-şâdına bakma cihânın zevke bak
Gâh vasl-ı yâr geh hicrân olur âlem bu yâ
Ol tabîb-i nâza söyle derdini ey derd-mend
Belki birgün derdine dermân olur âlem bu yâ
Leyli-i zülf-i nigâra bağlanan ehl-i hıred
Kıssa-i Mecnûn gibi destân olur âlem bu yâ
Âhımı ol şûh-ı gaddâr almasun söyle Fatîn
İncinür birgün o da giryân olur ‘âlem bu yâ
HATİMETÜ’L-EŞ’AR’DAN
Sipas-ı bi-kıyas “Malikü’n-nas” unvan-ı celiliye mevsuf u mümtaz olan Halık-i künh-ü esas hazretlerine sezavardır ki nev’i beni Ademi ahsen-i takvim üzre mahluk ve mi’net –i natıka ile merzuk eylemişdir. Gül-deste-i salat ü selam ol fahr-i enamın reşk-aver-i gülzar-ı cinan olan ravza-i mu’attarasına takdim ü tebliğ gülzar-ı cinan olan ravza-i mu’attarasına takdim ü tebliğ olunur ki ümmet-i salifiye her halde mürecceh ve her cihetde cümlesinden eblag u efsadır. Zeban-ı tarziyye evlad-ı kiram ev ashab-ı zevi’l-kadri ve’l-ihtiramı haklarında gevher-efşan-ı te’diyedir ki her biri bahr-ı feza-il ve mekaadirin dürr-i yektası ve ma’den-i ilm ü kemalin gevher-i bi-hemtasıdır.
KAYNAKÇA: Kurnaz, Cemal ve Mustafa Tatcı (hzl.) (2001). Mehmed Nâ’il Tuman, Tuhfe-i N’a’ilî Divan Şairlerinin Muhtasar Biyografileri. C.II. Ankara: Bizim Büro Basımevi, Akün, Ömer Faruk (1995). “Fatîn Efendi”. İslam Ansiklopedisi. C.12. İstanbul: TDV Yay.
