1900 yılında İstanbul’da dünyaya geldi. 24 Eylül 1969’da İstanbul’da hayatını kaybetti. Mekteb-i Saadet’te başladığı orta öğrenimini Vefa Lisesi’nde tamamladı. İstanbul Üniversitesi Tıp Fakültesinde üç yıl okuduktan sonra eğitimini yarım bırakarak çeşitli banka ve sigorta şirketlerinde çalıştı. Basın-Yayın ve Turizm Bakanlığında şube müdürlüğü görevinde bulundu.
Akbaba ve Karikatür gibi dönemin önemli mizah dergilerinde yayımladığı yazıları, manzum öyküleri, aruz ve hece ölçüsü ile yazdığı milli edebiyat akımından izler taşıyan şiirleri, taşlamaları ve bestelenerek sahneye uyarlanan manzum komedisi “Kadın Asker Olursa” ile tanındı. Bazı şiirleri Necip Celal Antel, Nusret Rıfkı tarafından bestelendi.
ESERLERİ
ŞİİR: Âhenk (1920), 23 Nisan Şiirleri (1923), Bir Damla Gözyaşı (1924), Gazi’nin Destanı (1929), Yurdum ve Sevgilim (1934), Bahçe (1939).
DİĞER ESERLERİ: Aşkın Gözü (manzum roman, 1925), Kadın Asker Olursa (37 kısa oyun, 1928), Yürekler Acısı (1937), Zavallı Kadınlar (1938), Gönül Masalları (manzum hikâyeler, 1950), Çadır Fahişesi (1954), Altın Bilezik (çocuk oyunu, 1947), Türk Nüktecileri (1968).
