HAYATI
Şair, çevirmen, akademisyen, sosyoloji profesörü. 14 Ocak 1953’te İstanbul’da dünyaya geldi. Şair ve yazar Prof. Dr. Cahit Tanyol’un oğludur. Moda İlkokulu (1963), Saint Joseph (1968) ile Kabataş Erkek Lisesi (1972) ve Boğaziçi Üniversitesi Sosyoloji Bölümü (1977) mezunu. İlk şiiri Yeni İnsan dergisinde yayımlanmıştı (1970). Gösteri, Somut, Türkiye Yazıları, Varlık dergilerinde yayımlanan şiirlerinin yanı sıra, şiirin ana sorunları ve Türk şiiri üzerine yazdığı yazılarıyla dikkati çekti. Üç Çiçek ve Poetika adlı şiir dergilerinin kurucularındandır.
ESERLERİ
Şiir:
• Elinden Tutun Günü (1983),
• Ağustos Dehlizleri (1985),
• Sudaki Anka (1990),
• Oda Müziği (1992),
• İhanet Perisinin Soğuk Sarayı (1995),
• Toplu Şiirleri 1971-1995 (1997),
• Büyü Bitti (2000).
• Her Şey Bir Mevsim (2006),
• Öncesi ve Sonrası (2012),
• Yedi Kitaptan Seçtiklerim (2012).
Deneme:
• Şiir Sanatı Sorunları (1985).
Çeviri:
• Yeniden Çarmıha Gerilen İsa (N. Kazancakis’ten, 1982),
• Kötü Saatte (G. G. Marquez’den, 1987),
• Bir Üçkâğıtçının Anıları (S. Guitry’den, 1991),
• Kahvehane Şiirleri (R. Mc Kane’den, Selahattin Özpalapıyıklar’la birlikte, 1994),
• Kılıçtan Keskin Dudaklar (V. Aleixandre’dan, 1996).
ESER ÖRNEKLERİ
ANNELERİN GENÇ KALDIĞI YER
Bütün ağlamaların dinmesi gerek bir şiiri yazmak için
Çünkü duyguların dinlendiği yerde başlar şiir
Sevginin üşüdüğü yerde yazı, çocukluğun bittiği
Ve hep genç kaldığı yerde annelerin.
Soluk pencereleriyle o eski evimizin
Şimdi asırlar öncesinden hiç dinmeyen
Aralık kalmış kapısında, biriken karların
Donmuş sıcaklığı, bu yürüyen usulca yüreğime.
Anne işte ben o çocuğum, yüreklerin tepesinden
Senin şarkında ürperen o ince bedenim
Dışarda karların büyük heykellerle dövüştüğü
Billur penceresinde çizilen, silik düşüncelerin.
Sana bakardım odanın hangi köşesinden
Bir resim takılmış gözlerime, belki gerçek
Sen en mutlu anların resmini çizerdin
Dudaklarında ürperen sessizliği o eski çinilerin.
Şimdi görünmez pencerelerini ovuyorum tozlu anılarımın
Dışardayım, kar yağıyor, anne üşüyorum
İçeri al beni, kollarınla sar, ısıt bedenimi
O eski odada, yüklerin tepesinden düşüyor düşüyorum.
Bütün ağlamaların dinmesi gerek bir şiir yazmak için
Çünkü duyguların dinlendiği yerde başlar şiir
Sevginin üşüdüğü yerde yazı, çocukluğun bittiği
Ve hep genç kaldığı yerde annelerin.
KAYNAKÇA: İhsan Işık / Resimli ve Metin Örnekli Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisi (2. bas., 2009), Metin Altıok Şiir Ödülü 2016 törenle verildi… (gercekedebiyat.com, 09.11.2016).
