HAYATI
XVI. yüzyıl Bektaşi şairlerinden. Yaşamı üzerine herhangi bir bilgimiz yok. XVI. yüzyılın son yarısında yaşadığı sanılıyor. Rıza Tevfik Azmi’nin, tavır ve eda itibari ile daha çok Ömer Hayyam çağrıştığını belirtir. Yine Rıza Tevfik’e göre, onun adı geçen “nefis ve emsalsiz” Türkçe şiiri, Bektaşi tekkelerinde uzun süre başkalarına gizli tutulmuş ve bir “sır” olarak saklanmıştır.
ESER ÖRNEKLERİ
ŞATHİYE
Yeri göğü ins ü cinni yarattın
Sen ey mimar başı eyvancı mısın?
Ayı günü çarhı burcu var ettin
Ey mekan sahibi rahşancı mısın?
*
Denizleri yarattın sen kapaksız
Süları yürüttün elsiz ayaksız
Yerleri temelsiz göğü direksiz
Durdurursun aceb iskancı mısın
*
Kullanırsın kanatsızca rüzgarı
Kürekle mi yaptın sen bu dağları
Ne yapıp da öldürürsün sağları
Can verib alırsın sen cancı mısın
*
Sekiz cennet yaptın sen âdem içün
Adın büyük bağışla anın suçun
Âdemi cennetten çıkardın niçün
Buğday nene lazım harmancı mısın
*
Bir iken bin ettin kendi adını
Görmedim sen gibi iş üstadını
Yaşadırsın kurudursun odunu
Sen bahçevan mısın ormancı mısın
*
Cibril’e perde altında söylerdin
İnip Beytullah’a kendin dinlerdin
Bu ateşi cehennemi neylerdin
Hamamın mı var ya külhancı mısın
*
Hafâya çekilip seyrana durdun
Aklı yetmezlerin aklını vurdun
Kıldan ince köprü yaptın da kurdun
Akar suyun mu var bostancı mısın
*
Bu kışlara bedel bu yazı yaptın
Evvel bahara karşı güzü yaptın
Mizanı iki göz terazi yaptın
Bakkal mısın yoksa dükkâncı mısın
*
Kazanlarda katranların kaynarmış
Yer altında balıkların oynarmış
On bu dünya kadar ejderhan varmış
Şerbet mi satarsın yılancı mısın
*
Esirci misin koydun cehenneme Arap
Hoca mısın okur yazarsın kitap
Aslın kâtip midir görürsün hesap
İntisabın mı var yok hancı mısın
*
Yüz bin cehennemin olsa korkman birinden
Rahman ismi nâzil değil mi senden
Gaffar üz-zünûb’um demedin mi sen
Affet günahımı yalancı mısın
*
Beni affeylesen düşer mi şandan
Ne dökülür ne eksilir haznenden
Şahlar bile geçer böyle isyandan
Affetsen olmaz mı noksancı mısın
*
Şanına düşer mi noksan görürsün
Her gönülde oturursun yürürsün
Bunca canı alıp yine verirsin
Götürüp getiren kervancı mısın
*
Bilirsin ben kulum sen sultanımsın
Kalbde zikrim dilde tercemânımsın
Sen benim canımda can mihribanımsın
Gönlümün yarısın yabancı mısın
*
Beli delil eyler kendin söylersin
İçerden Azmî’yi Pazar eylersin
Yücelerden yüce seyrân eylersin
İşin seyran kendin seyrancı mısın
KAYNAKÇA: Koca, Turgut (1990). Bektaşi Şairleri ve Nefesleri. İstanbul: Naci Kasım İstanbul Maarif Kitaphanesi ve Matbaası. s. 185-186, Ergun, Sadettin Nüzhet (1944). Bektaşî Şairleri ve Nefesleri. C. I, İstanbul: Kenan Matbaası, Kabaklı, Ahmet (2008). Türk Edebiyatı C.II. İstanbul: Türk Edebiyatı Vakfı Yay.