HAYATI

Şair, yazar ve ressam. 22 OCAK 1950’de İstanbul’da dünyaya geldi. 3 Mart 1995 günü kanser tedavisi gördüğü Cerrahpaşa Hastanesinde öldü. Zincirlikuyu Mezarlığında toprağa verildi. Şair ve aktör Cahit Irgat ile İngiliz edebiyatı profesörü Mîna Urgan’ın oğlu; anne tarafından şair ve oyun yazarı Tahsin Nahit’in torunudur. Saint-Joseph Lisesi’nde öğrenim gördü. Son işi Yapı Kredi Yayınları’nda editörlüktü. 

Sağlığında yayımlanan tek kitabı olan, şiirlerini bir araya getirdiği Ait’siz Kimlik Kitabı’na yazdığı yaşamöyküsüne göre ilk şiiri 1971’de Yeni Dergi’de çıktı. Şiirleri, Sokak ve Beyaz gibi, çoğu ancak birkaç sayı çıkabilen öncü nitelikli edebiyat dergilerinde yayımlandı. Sinema yazıları ise ölümünden sonra Duhuldeki Deney adlı bir kitapta toplandı. 

ESERLERİ

Şiir:  

  • Ait’siz Kimlik Kitabı, İst.: YKY, 1994.  

Düzyazı:  

  • Duhuldeki Deney, İst.: YKY, 1995 

ESER ÖRNEKLERİ

Temsil Edilemeyen’e 

Soluğunu aileden birinin soluğunda duyduğuydu, 
anısı ten kimya ve katran safran meleği uç-uç; 
günü toz içre kaydırılan toprak tabut, -yönü 
havzapol yerine geçmiş kuyruklu bir külyıldız 
estikçe denizi yağan revnağa, yürü ya kulu’m 

Arrrzuuuuuu tüneli açıkken çünkü, kurum es’inde 
birbirini kesenlerden aslına dönemiyordu ülkem. 
ve yazıklanmanın kamburu karşı kıyıda kalmıştı; 
sırtından dolunay bir sırt izleniyordu fazladan. 

Beynin sessiz bir bölgesinin adı sanki ayna, 
katı bir tabaka, kendini dümdüz aşırtmış 
sayıyla kendimize gelelim diye, yüz yüze. 

– ‘ Hem ölümsüzlük ölümsüzlük söz konusu mu hala? ‘ 

Michiganlı Ölmüş Şair Theodore Roethke’yi Okurken Katlanan Sadelik: Kasım 1975 

bir düşe uyanıyorum ve ağırdan alıyorum şiddetimi 
öfkemi bağırıyorum baskın getirilmiş işbu sevinçte 
fakirlik içre öğreniyorum o gidilmesi gereken yeri 

hissederek yaşarız. burada bilinmesi gereken ne ki? 
oluşumu dinliyorum yakalarken sağırdan sağıra teni 
bir düşe uyanıyorum ve ağırdan alıyorum şiddetimi 

sizler güya birliktiniz yitik oğula, şimdi neredesiniz? 
cumhuriyet sahtesi gömük bilinç sizi! iliği kustum 
usunçla ve giderken öğrendim o gidilmesi gereken yeri. 

tek şiir hayatı da yener ama nitedir tabiatın sesçili 
bir rüzgar ağsın gözlerden rengarenk yıldızlı merdiveni 

o uyansın bir düşe yeniden ve ağırdan alsın şiddetini 

işlek maddenin ayrıksı mizahı yansır keskin imgelemde 
kokulu ayna ve sevdançin, öylece açık yeryüzünü al 
sonra safran kan kesmiş giderken öğren o gidilen yeri 

söz söz değildir yetke küllenmedikçe. bunu bilmeliydin. 
uzak düşen her sır düşmektedir. ve nicel bize yakındır. 
bir düşe uyanıyorum ve ağırdan alıyorum şiddetimi 
giderken öğreniyorum gidilmesi pek gereken o yeri 

KAYNAKÇA: TBE Ansiklopedisi (2001), TDOE-TDE Ansiklopedisi (c. 5, 2004).

Paylaş