HAYATI
Şair ve yazar. 1961 yılında Ankara’da dünyaya geldi. Münih Üniversitesi’nde Alman Dili ve Edebiyatı, tarih, siyasi bilimler ve felsefe eğitimi gördü. Düzenli olarak Frankfurter Allgemenie, Die Welt, Tageszeitung gazetelerinde yazdı, Alman radyo ve televizyonlarında söyleşiler yapıyor. ABD ve Avrupa’da çeşitli üniversitelerde konuk profesör olarak dersler veriyor. 1971’den beri Almanya’da yaşıyor.
1979’dan sonra Almanca şiirler, öyküler, denemeler yazdı. Almanca ve Türkçe yazdığı şiirleri ve hikâyeleri birçok dile çevrildi. Türkçede yayımlanan ilk kitabı Kara Kutu’dur. Kitaplarının birçoğu Türkçeye çevrilip yayımlandı. Yunus Emre’nin şiirlerini Almancaya çevirdi.
ESERLERİ
Şiir:
- Gençlik Ayinleri, İst.: YKY, 1994
- Kara Kutu, İst.: YKY, 2004
Öykü:
- Atletli Adam, (çev. V. Çorlu, M. Tüzel) İst.: Kabalcı, 1997
Deneme:
- Hitler Arap mıydı?, (çev. M. Tüzel) İst.: Kabalcı, 1997
Roman:
- Tehlikeli Akrabalık, (çev. M. Tüzel) İst.: Alef, 2006
- Alman Terbiyesi, İst.: Alef, 2007
- Yolculuk Nereye, İst.: Alef, 2007
- Köşk, İst.: Alef, 2008.
ESER ÖRNEKLERİ
Görünmeyen
bize ulaşan yollar da kısalıyor artık
saydam neredeyse güneşin altındaki duvar
orada bir kadın yaslanıyor kapıya
güzelliği görünmezliğinde
yarım kalmışlığıyla her şey
ilk adımımızı bekliyor
kımıldamıyoruz yerimizden
ellerimizi geri çekerek
uyumaz insan
eğer uyanmak istemezse bir düşten
bir zaman yaslanır kapıya
ve düşer peşine hiç yazılmamış bir dilin
Sanırım Keder Acıya Dönüştü ve Biz Hissetmedik
sanırım keder acıya dönüştü ve biz hissetmedik
sanırım neşe coşkuya dönüştü ve biz hissetmedik
çiçekli bir dal büküldü bölündü ikiye ve yok oldu
sanırım bir gözyaşı yuvarlandı denize ve biz hissetmedik
sallanırken içimizdeki salıncakta haykırdı kalbimizin sirenleri
sanırım dikenli bir çalılıktı yanan içimizde ve biz hissetmedik
sönünce ateş dumanlar sarıp büyüttü ufkumuzu
sanırım biri ezdi kalbimizi ve biz hissetmedik
bir bulut yağmur damlası hafifliğinde taşıdı bizi
sanırım kırdık onun da belini ve biz hissetmedik
ATLETLİ ADAM’DAN
Hiçbir zaman benimle birlikte yaşamadın. Beni yalnızca kafanda resmettin, ben senin için bir şaşırtmaca resmiydim. Yalnızca gölgeni benim yanıma serdin, gövdense o sırada kim bilir nerelerde geziyordu. Cinselliğinin yalnızca gölgesi vardı içimde. Saçlarımda yalnızca ellerinin gölgeleri. Parmakların her zaman yılan gibi kaygandı. Asla terli, yapışkan, canlı değillerdi. Ve bedenin asla sen kokmuyordu. Beni hiçbir zaman sevmedin.
KAYNAKÇA: Işık 06, 3336
