HAYATI
Şair, romancı, deneme yazarı, edebiyat eleştirmeni, düşünür. 22 Ağustos 1954’te Rize’ye bağlı İkizdere ilçesinde dünyaya geldi. Bazı yapıtlarını Mehmet Pınar ve Göksu Acar imzaları ile kaleme aldı. Raziye Hanım ile Mustafa Çolak’ın oğlu.
İlk ve orta öğrenimini Turgutlu’da tamamlayan Veysel Çolak, 1977’de Diyarbakır Eğitim Enstitüsü Türkçe Bölümü’nü bitirdi. 1992’de Ankara Üniversitesi Dil, Tarih ve Coğrafya Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü’nden mezun oldu. 1977’den sonra uzun yıllar Malatya, Manisa ve İzmir’de öğretmenlik yaptı. Dize adlı bir edebiyat dergisi çıkardı. Şiir yıllıkları hazırladı. Veysel Çolak, 1974’te Milliyet Sanat dergisinin düzenlediği “Yılın En Başarılı Genç Şairi” yarışmasında finale kalan dört şairden biriydi.
Veysel Çolak’ın ilk şiiri 1973’te Demokrat İzmir gazetesinde çıktı. Sonraki yıllarda yazı ve şiirleri Yeni Dergi, Yarına Doğru, Milliyet Sanat, Yazko, Türkiye Yazıları, Yeni Toplum, Varlık, Ütopiya, Edebiyat ve Eleştiri, Adam Sanat, Dönemeç, İnsan, Broy, Yeni Biçem, Somut, Dize, Demokrat İzmir, Politika, Demokrasi ve Ülkede Gündem gibi dergi ve gazetelerde yer aldı. A. Behramoğlu onu “Yeni kuşağın, şiir dili oldukça kişisel ve güç anlaşılır bir temsilcisi” olarak gösterirken, Ş. Kurdakul “coşkunun, sevginin, yaşama bakış biçimlerinin, başkaldırının, çelişkileri bilinçle yorumlamanın yarattğı bir ortamda kuşağın ortak dilinden arınarak kendi dilini yaratma becerisi gösterdi”ğini belirtti. Bazı şiirleri çeşitli dillere çevrildi. S. Nezir ve M. Cengiz ile birlikte Yenibütün Şiir Hareketi’ni başlatanlar arasında yer aldı.
Türkiye Yazarlar Sendikası (TYS) ve Edebiyatçılar Derneği üyesi olan Veysel Çolak, Sen Balık mısın? ile 1979’da Almanya II. Uluslararası Çocuk Kitapları Fuarı En İyi Çocuk Kitabı (ikincilik); Fotoğraf Arkalıkları ile 1985’de Rıfat Ilgaz-Cide Edebiyat Ödülünün (ikincilik) sahibi oldu. Veysel Çolak, ayrıca Ölüler Diyaloğu ile 1989’da Halil Kocagöz Şiir Ödülüne; Kalbim Hoşça Kal ile 1996’da Sabri Altınel Şiir Ödülüne; 1996’da Altın Koza Şiir Ödülüne; “Mürekkep Zamanlar” dosyasıyla 1996’da Ali Rıza Ertan Şiir Ödülüne; Güzel Suç ile 2000’de Orhon Murat Arıburnu “Turgut Uyar Jüri Özel Ödülüne”; Birkaç Kuş Birkaç Anı ile 2008’de Yunus Nadi Şiir Ödülüne layık görüldü.
ESERLERİ
Şiir:
- Terin Yaktığı Bir Yaradan, İst.: Cem, 1978
- Sen Balık mısın?, (çocuk şiirleri) İst.: Can, 1979
- Günlerin Yağmurunda, Ank.: Türkiye Yazıları, 1980
- Aşkolsun, Ank.: Dayanışma, 1982
- Ötesi Yar, İzmir: Dize, 1985
- Fotoğraf Arkalıkları, İst.: Çınar, 1985
- Ölüler Diyaloğu, İst.: Broy, 1988
- Umut Aşktadır, Ank.: Çankaya Belediyesi, 1993
- Buz ve Ateş, Ank.: Doruk, 1994
- Aşkın La Sesi, İst.: Piya, 1995
- Giz ve Yara (Toplu Şiirler-I), Ank.: Doruk, 1996
- Kalbim Hoşça Kal (Toplu Şiirler-II), Ank.: Doruk, 1996
- Güzel Suç, İst.: Gendaş, 2000
- İkizim Sevgilimdi, İst.: Yön, 2000
- Mürekkep Zamanlar, İst.: Papirüs, 2004
- Birkaç Kuş Birkaç Anı, İst.: Hayal, 2008
Roman:
- Cinselliğin Kahkahası, İst.: Cep, 1995
İnceleme:
- Edip Cansever’de Şairin Kanı, İst.: Era, 1997
- Mürekkebin İçtiği Ses, Ank.: Öteki, 1999
- Yabancılaşma ve Öteki Şiir, İst.: Gendaş, 1999
- Şiir Nedir ve Nasıl Yazılır, İst.: Papirüs, 2004
ESER ÖRNEKLERİ
ÖTESİ YAR
Kaçak diyecekler, çekip gideceğim
Geçmişi olmayan kente, gölgelik yalnızlığa,
Ömrüm, kırılan bir bardağın dağılan parçaları
Sen çocuğu öldürülmüş kadınlar kadar kara
Soğuklara giden yolu seçtim diyelim
Sessizlikten yola çıktım geceyi ılıtarak
İki çoban çalısı arasından,
Anılarımın hesabı soruldu
Yazılı olmayan yasalarımdan
Hayata yaslanıp dünyaya bakan kimdi
Canım yanıyordu bu şarkısız gecede
Ağaçlarım yakılacak
Birer birer vurulacak kuşlarım
Ele geçirilecek, o su kıyısındaki konuşmalarım
Eylemin yanında ayrılık vardı
Gelirsin diye kestim sokakları beyaza
Boyalar edinip adını yeniden yazdım
Aramızda bir aşkın ölüsü var diyemem
Bizim tutkumuzu seven dostlara
Şimdi gidiyorum bir akarsu yaratmaya
Çılgın bir nehir olarak yaşantım başlayacak
Ebemkuşağı içmeli yağmur damlası olmalıyım
Yoksa öldürecek bu özlem beni
Gülümsersen yıkımın ortasında
Tarih benden yanadır
İki ırmak gözlerin çavların gücüyle boşalan
Solgunluğun anlaşılmaz, taştan katı insanlar
Sahipsiz değil ama balmumu minik yüzün
Yaşanmamışsa, acısı anlaşılmaz uzaklardan olmanın
Hicran birini sevdi diyen bir telgraf almanın.
Dünyanın bütün suları içilebilir
Yetemez söndürmeye içimdeki yangını
Onurlu bir sessizlik şimdiki suskunluğum.
KAYNAKÇA: BF (26 Nisan 1999); Necatigil, İsimler, 117; Kurdakul, Sözlük, 191-192.
