HAYATI
Deneme yazarı. 1934’te Çorum’da dünyaya geldi. Bazı yapıtlarını Mehmet Umut, M. Kabagil ve Ömer Karagözoğlu imzaları ile kaleme aldı. Ayşe Naile Hanım ile öğretmen ve bankacı Sabit Kökden’in oğludur.
Ortaöğrenimini 1951’de Kayseri Lisesi’nde tamamlayan Uğur Kökden, 1958’de İstanbul Teknik Üniversitesi İnşaat Fakültesi’nden mezun oldu. Bitirdiği fakültede bir süre asistanlık yaptı. 1961’de Paris’e gitti ve burada proje mühendisi olarak çalıştı. 1966’da yurda dönen Kökden, sonraki yıllarda Ankara Büyük Şehir Belediyesi Başkan Danışmanlığı, Ecevit hükümeti döneminde İşletmeler Bakanlığı’na bağlı Porje ve Yatırımlar Genel Müdürlüğü, İnşaat Mühendisleri Odası İstanbul Şubesi Genel Sekreterliği yaptı. 1989’dan sonra Şişli Belediyesi Başkan Yardımcısı görevinde bulundu.Bir süre Politika gazetesinde yazılar yayımladı. 12 Eylül Askeri Darbesi’nden sonra Barış Derneği Davası’nda yargılandı ve iki yıl hapis yattı. Uğur Kökden, 1968’de Vatan gazetesinde yayımlanan “Bolivya Günlüğü” yazısı nedeniyle Ceza Kanunu’nun 122. maddesinden yargılanıp aklandı; Politika gazetesindeki “Kapitülasyonlar Türkiye’si” başlıklı yazısı nedeniyle 159. maddeden bir yıl ceza aldı (1977-78).
Uğur Kökden’in yazıları 1966’dan başlayarak Yeni Dergi, Papirüs, Soyut, Milliyet Sanat, Yazko Edebiyat, Yeni Düşün, Gösteri, Adam Sanat, Cumhuriyet Kitap, kitap-lık, Sanat Dünyamız ve Cogito dergilerinde ve Politika gibi pek çok dergi ve gazetede yer aldı. Kökden, yazılarında on yüzyıla özgü insanlık durumlarını, yabancılaşma, teknoloji ve doğa karşısında insanın konumunu çağına tanıklık eden bir aydın sorumluluğuyla yorumladı. Şiir, müzik, resim, felsefe ve edebiyat konularında yazdığı, genellikle “anlatısal metinler” niteliğindeki denemelerinde ustalıklı bir anlatımın örneklerini verdi.
ESERLERİ
Deneme:
- Tiksinti Çağı, İst.: De, 1985
- Umut İçin Senfoni, İst.: Cem, 1989
- Anı Kentler, İst.: Cem, 1992
- Güneş Damlıyor, İst.: Adam, 1993
- Seslerin Resmi, İst.: YKY, 1995
- 1900’e Veda, İst.: YKY, 1996
- Yazı’nın Yedi Rengi, İst.: İyi Şeyler, 1997
- Düşlerin Günbatımı, İst.: YKY, 1999
- Batı’nın Doğu’daki Yüzü, İst.: Dünya, 2003
- Zaman Devriyeleri, İst.: YKY, 2003
- İstanbul Zamana Açılan Kapı, İst.: YKY, 2005
- Kaz Dağı Çobanları, İst.: Dünya, 2005
- Leman Gölü Yalnızı, İst.: YKY, 2008
- Doğu Akdeniz Yakından, İst.: Doruk, 2008.
Anı:
- Geçmişe Açılan Pencere, İst.: YKY, 1997
- Uzun Gecenin Tutsakları: Barış Derneği Cezaevi Günlüğü – 1982, İst.: YKY, 2001
- Kuğular, Kanallar, Salkım Söğütler, İst.: YKY, 2002
- 12 Mart Günleri (1971-1974) / Karşı-Günlük, İst.: YKY, 2009
Öykü:
- Geceye Evet, İst.: Sözcükler, 2009.
KAYNAKÇA: BF (7 Eylül 1999); Necatigil, İsimler, 232; Kurdakul, Sözlük, 388; Işık, 388; A. Ağaoğlu, “Seslerin Resmi’nden Resimlerin Sesine”, kitap-lık, S. 15 (Mayıs-Haziran 1995); M. Yalçın, “Seslerin Resmi”, Varlık, S. 1061 (Şubat 1996); Tarık Dursun K., “Deneme Diyerek Geçmeyin”, Yeni Yüzyıl, 19 Mart 1996; İhsan Işık / Yazarlar Sözlüğü (1990, 1998) – Türkiye Yazarlar Ansiklopedisi (2001, 2004) – Encyclopedia of Turkish Authors (2005) – Resimli ve Metin Örnekli Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisi (2007, 2009) – Ünlü Edebiyatçılar (Türkiye Ünlüleri Ansiklopedisi, C. 4, 2013) – Encyclopedia of Turkey’s Fomous People (2013)
