HAYATI
Şair. 1985 yılında İzmir’de dünyaya geldi. Aslen Elbistanlı olan Tolga Yıldız, babasının işi sebebi ile Maraş, Çanakkale, Samsun gibi Türkiye’nin pek çok şehrini dolaştı. İlkokul yıllarında Türkçe ve Kürtçe eserleri okudu. Şiirle ise katıldığı Semah törenlerinde tanıştı. Tiyatro gruplarında oyunculuk yaptı. Aliağa gazetesinde yazı ve şiirleri yayınlandı. İzmir’de birçok sivil toplum kuruluşlarında aktif görev aldı.
ESERLERİ
Şiir:
- Hazırlamıştık Yüreğimizi Kötü Şeylere (?)
- Sevgisizlikten (2002).
ESER ÖRNEKLERİ
MONOLOG
Sonra, göğermiş sanırdım erguvan ağacı,
köklerini salınca esirgeyen alnına.
Ölümüm mesela; tutuşan denizlerim kadar sıcak, okyanuslarım kadar uzak olsun isterdim. Böyle buyurdum alacakaranlığında ömrümün,
kalan hevesim ve cesaretimle.
Para’nın sultasında onca kirli çağ geçti.
An geldi, ahlaksız intiharların koynunda,
toprağın sabrı, ansızın doldu tetik boşluğuna:
Dan!
Yenildim de kekemeleşiyorum yine;
biraz meczup, biraz susku.
Kor tufanlarla tarazlanan ne varsa hayatlarda!
Dan! Dan!
Çek bıçağı,
batır her yanı sinir uçlarıyla bezeli insan etine.
Batır… Kes…
Kan aksın… Acısın!
Dan! Dan! Dan?
VAZGEÇMELER
Hapishane türküleri soğuktur, diğerleri gibi ısıtmaz içini.
Kırağı harelenir, suç buhurlaşır sanma.
Takatsiz düşer mi taş avlulara siyaset sorguları?
Kanma sakın… Örselenirim bu kimsesiz meydanlarda,
yıkılan duvarlarda… İhanet eken, hasret çeken bir “ben”
öldürülür Kızıltepe’de; cürümüm kadar yer yanar;
say, sakın, bak.
(Uğur’u da vurdular…)
Her dünün çarmıhını yıkarak, tuhaf yağmurlar biriktirirdim.
Atatürk Bulvarı’nda bağrışan sirenler ve esmer engerekler yiterken, heyelan gibi bir serüven kopardı ya içimden;
ayılınca anlardım, babamdan utandığımı.
Kendime zarardım…
Kunduz cenginin yersiz yurtsuz, çölsüz topraksız mayınlarıydık.
Biz! Gördün:
Eksik ruhum, sakat süvarilerin ırak otağıydı (ölene kadar ulaşamayacakları şu “uzak!”); azalıyordum…
Nihilist sancılardan sonra kabul ettik tutsaklığı.
Gergin koyakların feodalitesinde Freud’su erimiş, cehennem atığı soluk bedenlerimiz, çıplaktılar;
proleter sanayi: Usturaydık he, kendi tenimizde.
Bazı infaz masalları tarihte, bu ihbarla bitti.
KAYNAKÇA: İhsan Işık / Resimli ve Metin Örnekli Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisi (2. bas., 2009).