- HAYATI
Şair. 25 Eylül 1950 günü Ankara’da dünyaya geldi. Tam adı Hasan Sina Akyol. Öğretmen Sevim Hanım ile memur Mehmet Orhan Akyol’un oğludur. İlkokulu Ankara’da Mimar Kemal İlkokulu’nda, ortaokul ve liseyi ise Ankara Yenişehir Koleji’nde okudu. Yüksek öğrenimini 1972’de Ankara İktisadi Ticari İlimler Akademisi Gazetecilik ve Halkla İlişkiler Yüksek Okulu’nda tamamladı. 1979-79 yılları arasında Ankara’da memur olarak çalıştı. 1979’da yapımcı olarak girdiği TRT Ankara Radyosu’ndan 1981’de ayrıldı. 1981-98 arasında İstanbul ve İzmir’de reklam ajanslarında metin yazarlığı yaptı. 1998’de yeniden TRT’de çalışmaya başladı ve bu görevini uzun yıllar sürdürdü.
Sina Akyol’un ilk şiiri “Ölmek” Konya’da yayımlanan Çağrı dergisinde çıktı. Daha sonra şiirleri ve deneme türünde kaleme aldığı yazıları Meltem, Güney, Forum, Dost, Yansıma ve Yazko Edebiyat gibi dergilerde yer aldı. 1970 kuşağına dahil olduğu halde 1980 kuşağı içinde değerlendirildi.
Edebiyatçılar Derneği ve PEN Yazarlar Derneği üyesi olan Sina Akyol, Ayda Tümör İzleri ile 1995’de Halil Kocagöz Şiir Ödülünü aldı. Meğer Söz Gümüş ile 1996’da Yunus Nadi Şiir Ödülünü Aydın Afacan ile, 1997‘de Cemal Süreya Şiir Ödülünü ise Mehmet Mümtaz Tuzcu ve Enver Ercan ile paylaştı. Avluda ile de 1997 Altın Portakal Şiir İkincilik Ödülünün sahibi oldu.
“Sina Akyol’un şiirini en iyi açıklayan tanım ‘yalın söz’dür. Sözün yalınlığı ise yazdığı şiirde hayatın yalınlığı olarak ortaya çıkar. Bu, bildik bir yalınlık olmayıp gündelik hayata ve onun diline karşı ve onu reddetmeyle biçimlenen bir yalınlıktır. Bir bakıma yalınlık Akyol’un yazdığı şiirde farklı bir biçim anlamındadır. Bu biçim reddetmeyle somutlanır. “Belki buna farklı bir ‘mana’ demek de gerekebilir. Çünkü söz anlamdır, Akyol’un deyimiyle ‘mana’dır. Anlam söz’dedir. Söz’se önce sesi çağrıştırır. Akla ilk getirdiği sestir. Çoğu yerde de sözün yerine geçer. Ses’ten ilk anlanacak olansa çığlıktır. Duyurmak istediği en azından insanın kendinden duymak istediği bir ses’tir.” (Halim Şafak)
ESERLERİ
ŞİİR:
- Su Tadında (1980)
- Lokmanla Geçen Şen Günlerim (1982)
- Haytalarla Hatmiler (1990)
- Ayda Tümör İzleri (1994)
- Avluda (1996)
- Meğer Söz Gümüş (1996)
- İkindi Kitabı (1999)
- Belki Çiçek Dağına (1980-99 arasında yayımlanan şiirleri, 2000)
- Olmanın Halleri (2002)
KAYNAKÇA: : Behçet Necatigil / Edebiyatımızda İsimler Sözlüğü (18. bas. 1999), Şükran Kurdakul / Şairler ve Yazarlar Sözlüğü (gen. 6. bas. 1999)
