HAYATI
Şair. 16 Mart 1971 günü Fransa / Grenoble’de dünyaya geldi. lege ve Mersin Dumlupınar Lisesi’nde okudu. 1985’de Türkiye’ye geldi. Fransız Dili ve Edebiyatı, Antropoloji ve Selçuk Üniversitesi’nde sosyoloji öğrenimi gördü. Turizm rehberliği, editörlük yaptı, resim sergileri açtı. Türkiye PEN ve Antalya Sanatçılar Derneği üyesi. Şiirleri 1997’den sonra Varlık, Yom Sanat, Çalı, Tohum dergilerinde yayımlandı.
ÖDÜLLERİ
- Karacaoğlan Şiir Festivali, Birincilik Ödülü
ESERLERİ
Şiir:
- Kapa Gözlerini (1993)
- Destinos (1995)
- Hüznün Sözyitimleri (1998)
- El İlanı (2001)
- Beyaz ve Gölge (2003)
- Bizden Geçen Sular (2004)
- Seyyah (2012).
ESER ÖRNEKLERİ
Adres
Varolmanın adıyla geçtiğim satırlardan
bilenmiş bıçağıyla döndüm unutuşun
kuşandığım adresler kalplerin örmediği birer kumaş
kalbim bende mucize oldu olalı
varolmanın adıyla
koynum
siyah bir çelenk
ten uyuşmazlığıdır
aşka dair yaratılan her imkan
kalp kalbe düşünce
kinlerden arınan zaman
dedim: bu an bu eşya bu esrar
hangi mısrayla geri verecek bana
unutuşun adresini
yürek denen uçsuz ülkeye inat
Dua
U.için
Dilimden kerpetenle sökülen dua
bende sır sana ihtar
Kendisiyle buluşmayı kısa kestiğinden insan
döner dönülmeyecek o en başkasına
bütün odalar bomboş
kapılar sağır acılar tekil
ayrılık iki ucu keskin yadigar
ancak ölümle uyutulur
Hayat seni tasarlanmış bir arıza yapar
sana önceden yürünmüş yollar düştüyse eğer
kaç köprüden geçtiğini bilmeden
aşk susturur
konuşturmaz
sabahın tamirhanesinden geçmez
geceden ödünç aldığın kusursuz serzenişler
Dilinden usulca dökülen dua
bana sır senden ihbar
Yüreğinin atlasında çırpınan kedi
sokaktan kadim yalnızlığının cımbızıyla
topladığın insanlar
kaç dalda yarıştı ömrün diyecekken
seni oyuncağı yapan bu şiir, zaman
kalbine koşan aklının maktulünden başka
ertelenmiş bir intihar mı kalır geriye
vaadedilmiş toprakları mı aynalarının
defnedilen bunca hayal arasında
dirilen tek sultadır: şimdiki zamanın hikâyesi
dilimden düşmez dua.
Kum
Şiirin zehrinde üç hafiye
medeni bilgiler, kurgu ve yabancı odam
Ben nereye dokunduysam orada zaman
kum gibi ezberimde
İçimde bir ağır terazi kımıldıyor
tartıyor dilimin naylon tabiatını ve seni
uyuduğu denizlerde güneşleniyor siluet ve şaman
Eril bir suçtu içinden geçtiğim o mutsuz çağ
herkesin vazgeçtiği
arayışlardan geciyordum
Yedi kez uyuttum kalbimi
kum ve tene yokluğu sordum
kanımdaki kuşkudan seni yarattım seni sevdim
çıplak gözle görünen örtülü haritaları ezberledim
durdum, oysa durulmuyordu sudaki göz gözdeki durum
bunca okunmuş mağara varken anılmış masal adı
sözümde siyah mürekkep
aşka kulluğum.
KAYNAKÇA: İhsan Işık / Resimli ve Metin Örnekli Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisi (2007, 2009).