HAYATI

Şair ve yazar. 25 Mart 1965 günü Aydın’da dünyaya geldi. Nazmiye Hanım ile tüccar Hamit Ünlü’nün oğlu. Ankara Meteoroloji Koleji’ni bitirdi (1983). Meteoroloji Genel Müdürlüğü’nde ve Üsküdar Belediyesi’nde çalıştı. Mavera’da yayın yönetmenliği (1990-91), Yönelişler’de yazı işleri müdürlüğü (1991-92), Yedi İklim’de yayın kurulu üyeliği yaptı. TYB üyesi. İstanbul’da yaşıyor. İlk şiiri (“Yabancısı Olmak”) 1982’de Mavera’da çıktı. Şiirlerini Mavera, Yönelişler, Yedi İklim, Dergâh, Defter ve Şiir Atı’nda yayımladı.

ESERLERİ

Şiir:

  • Meczup ve Hançer, İst.: Güz, 1990

Roman:

  • Cam Tesbih, İst.: İlke, 1995

Derleme:

  • İslam Geleneğinden Günümüze Şehir ve Yerel Yönetimler, (yay. haz.) 2 c., İst.: İlke, 1995
  • Hayal Şehir, Yeni Türk Edebiyatında Üsküdar, (K.Ünlü ile) İst.: Kaknüs, 2003

İnceleme:

  • Bir Ulu Rüyayı Görenler Şehri Üsküdar, İst.: Kaknüs, 2006
  • Yadi Gâr-ı Selanik, Ank.: Kültür Bak., 2007
  • Aydın Hatırası, İst.: Kültür Bakanlığı, 2008

Çevriyazı:

  • Rehber-i Hak, (el yazmasından) kendi yayını, 1994
  • Osmanlı’nın Bozgun Yılları (S. Lauzanne; Osmanlıcasından), İst.: Beyan, [1995]
  • Hicaz Seyahatnamesi (Nabi), İst.: Timaş, 1996
  • İsfahan Seyahatnamesi (P. Loti; Osmanlıcasından), İst.: Timaş, 1996

ESER ÖRNEKLERİ

Lazarus Ve Güvercin
I
söz dokunsa geçse yanıbaşımdan
bir karşılaşmayla lazarus ve güvercin
bekler durur akıl da kırılır iğne ucunda
ve uykular ve uykular yakalarda gecikmiş ağartıyla
avutur beni her daim gümüş terazilerle
ve eski çığlıklarıyla kuşların
böyle başlar düşmesi de takvim yapraklarının
kandiller yanar sözler söylenir
II
hep aynı yüzlerde hep aynı gecede kırılmış kanadıyla
uçan güvercin boynunda gezdirir bir gezginin resmini
o ben miyim her şeyde aynalara koşan yolları okuyan
biraz daha biraz daha yaklaştıkça eriyen ve solan
işte başka bir kapı ardına kadar kapalı
gölgelerse çarpık izleriyle duruyor bu anda
toplanıp birini soruyorlar adresi kandiller
yandıkça söndükçe küçülüyor tenleri
belki bu günde bu kapıda benim bağrımda
III
yumdum gözümü artık lazarus ölebilir
düşündüm bistam diye bir yer ve beyazit Tayfur
güvercin kanatlarıyla doldu gece ya gözlerim
gördükçe tayfurun suretini hırkasını tuttukça
eriyen ateş oldu karardı ve söndü
kitapları kapattım yağmurda ıslansın diye
bıraktım dışarılarda
su ve toz birleşti şemsin aşkında
birgün bunları anlattım aynada yüzüme
ayna kırıldı aşkı bildim yüzüme kavuştum

KAYNAKÇA: İhsan Işık / Yazarlar Sözlüğü (1990, 1998) – Türkiye Yazarlar Ansiklopedisi (2001, 2004) – Encyclopedia of Turkish Authors (2005) – Resimli ve Metin Örnekli Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisi (2007, 2009)

Paylaş