HAYATI
Şair ve yazar. 1 Nisan 1967 günü Antalya’da dünyaya geldi. İlk ve orta eğitimini Antalya’da tamamlayan şair, 1991’de Selçuk Üniversitesi Eğitim Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü’nden mezun oldu. Aynı üniversiteden “Abdullah Kadiri’nin ÖTBEn Künler Romanında Geçen Deyimlerin İncelenmesi” başlık tez çalışması ile yüksek lisans derecesi aldı. 1992-95 yılları arasında Semerkant Ali Şir Nevai Üniversitesi’nde Çağdaş Türkiye Türkçesi dersini verdi. Yurda döndükten sonra özel bir üniversitede Türk Dili okutmanlığı yaptı.
Şeref Yılmaz’ın ilk yazısı Antalya Yeni Şelale gazetesinde yer aldı. Sonraki yıllarda ürünleri Zaman ve Konya gazetesi ile Türk Dili ve Türk Edebiyatı dergilerinde yer aldı. Yılmaz, Türkiye Yazarlar Birliği üyesidir.
ESERLERİ
Şiir:
- Her Şey Senin İçin (1994)
- Hüznü Çalan Mevsimler (2000)
- Erguvan Hasreti (2005).
Araştırma:
- Kültür Kavramı ve Millî Kültür Çizgisi (1991)
- Parantezin İçindekiler (1995)
- Kelile ve Dinme (Beydaba’dan, yay. haz., 2002).
Hikaye:
- Leyla ile Mecnun (2002).
Gezi:
- Dünyanın Dibi Avustralya (2004).
ESER ÖRNEKLERİ
İnsanlar Eskiyor
Eskitiyor insanları bu şehir
İnsanlar eskiyor habire
Eskiyor yüzler
Eller, ayaklar eskiyor
Oysa eskiden nasırlarımız vardı bilirim
Onurumuzu anlatan
Emeğimizi gösteren
Bir de emekçilerimiz vardı
Emeğe değer veren
Ekmeğe saygı duyan
Suyu çok aziz bilen
Bunlarsız elbette olmaz ama
Daha önemlisi özgür olmalı diyen
Şehirleşme düşünceyi katletti
Uygarlık eskitti nice onuru
O nuru arıyor şimdi insanlık
Hasretlik Şarkısı
Sen varsın ya o yeter açılmasın gül derdim
Şimdi çok uzaklarda hasretinle gül derdim
Zaman zaman yüzünde kaybolunca gamzeler
Mehtabı süzer sana bir kez olsun gül derdim
Gitsen gönül kuşuma sultanımı bul derdim
Gelmemi arzu etsen düşünmez kabul derdim
Gönüllere taht kurdun kıskandım elden seni
Hicranlı bir ses duysam âh şu İstanbul derdim
Yüzümü Sana Döndüm
Gökçe bir ağacın
Güneşe düşerken gölgesi
Yüzümü Sana döndüm ey yâr
Nicedir gezerim diyar diyar
Yüreğimde günahların hacaleti var
Senin varlığınla parıldar her varlık
Senin izninle hayat devam eder daima
Senin nurunla güneşler
Çiğ tanesi gibi iner yanaklarıma
Yüzsularını döktüm artık
Döktüm bütün dilleri
Yüz sürmekteyim kapına
Çaresiz günlerden beri
Sen Cebbar u Kahharsın
Sen Settar u Gaffarsın
Yüzümü Sana döndüm ey yâr
Ruhumda tipi fırtına kar
Yüreğimde günahların hacaleti var
İçimde biriken kirleri
Beni deli eden fikirleri
Silip süpür ey rahmet
Arı duru kıl ey yâr
Gezdirme beni diyar diyar
Ruhumda günahların hacaleti var
KAYNAKÇA: İhsan Işık / Resimli ve Metin Örnekli Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisi (2. bas., 2009).