HAYATI
Öykü yazarı ve şair. 1918’de İstanbul’da dünyaya geldi. 1975 yılının Mayıs ayında İstanbul’da yaşama veda etti. Ortaöğrenimini Eyüp Ortaokulu’nda tamamlayan Sabri Soran, çeşitli devlet dairelerinde memur olarak görev yaptı. Son görev yeri İstanbul Vakıflar İdaresi’nde kendi isteği ile emekliye ayrıldı. 1946-48 yılları arasında Ses gazetesinde şiir üzerine yazılar kaleme aldı.
Sabri Soran’ın ilk şiirleri “Hakikat III, Hakikat IV” Yürüyüş ve Yeni Ses dergilerinde yayımlandı. Soran’ın daha sonra öykü, şiir ve yazıları Pınar, Yeryüzü, Beraber, Ses ve Seçilmiş Hikayeler gibi pek çok dergide yer aldı. 1973 yılında kısa bir süre Yeni Ortam gazetesinin sanat sayfası için şiir üzerine yazılar kaleme aldı.
1940 kuşağının toplumcu gerçekçi şairlerinden biri olarak kabul edilen Sabri Soran, Alpay Kabacalı’nın değerlendirmesi ile: “Yer yer ince duyarlıklara yer yer buluşlara yaslanan, devrimci özü hiçbir zaman, hatta şiirin dışına düşmek, söylev havasına bürünmek pahasına bile olsa, gözden uzak bulundurmayan bir şairdir. 1944-62 dönemi şiirlerini içeren son kitabı Sizinle Beraberim’in ardından yazdıkları, ilk dönemdekilere oranla daha bir ustacadır; özellikle kısa şiirlerde biçim kaygısı da vardır.” Soran, öykülerinde ise yer yer gerçeküstü kimi öğelere yer verdiği bölümlerde bile, gerçeklikten, toplumun koşul ve bağlantılarından hiç kopmadığı öykülerinin sonuç bölümlerinde Orhan Kemal’e özgü bir “aydınlık gerçekçilik” temeli sağladığı görülmektedir.
Sabri Soran, “Sabri Soran” başlıklı şiirinde kendisini şu dizeler ile anlatır:
“… Bir Sabri Soran var bu dünyada
Güzel olan her şeye aşık
İyi olan her şeye aşık
Sevda rüzgârları eser başında
Yaz kış
Eser amma
Hiçbirinin vuslatı yoktur
Bir Sabri Soran var bu dünyada
Şairdir derler
Hikâyecidir derler
Derler amma
Zavallı neşredemez şiirlerini
Hikâyelerini
Bir Sabri Soran var bu dündaya
İçer ara sıra
Sarhoş olur
Olur amma
Nara atmaz
Cam kırmaz
Sarkıntılık yapmaz
Tramvayın altına yatmaz”
ESERLERİ
ŞİİR:
- Küçük Şiirler (1950)
- Güzellik (1954)
- Gün Vurdu (1961)
- Sizinle Beraberim (1962).
ÖYKÜ:
- Bozacının Kızı (1960).
KAYNAKÇA: TBE Ansiklopedisi (2001), Behçet Necatigil / Edebiyatımızda İsimler Sözlüğü (18. bas. 1999), Şükran Kurdakul / Şairler ve Yazarlar Sözlüğü (gen. 6. bas. 1999), , İhsan Işık / Resimli ve Metin Örnekli Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisi (2. bas., 2009).