HAYATI
Şair. 9 Şubat 1926 günü Tekirdağ’da dünyaya geldi. 15 Şubat 2002’de İstanbul’da yaşama veda etti. Tam adı Mehmet Sabih Şendil. Emine Saadet Hanım ile Ziya Şendil’in oğlu. İstanbul Erkek Lisesi’nden (1945) sonra İÜ İktisat Fakültesi’ne devam ettiyse de öğrenimini yarım bıraktı. Bir süre İmar Bankası’nda çalıştıktan sonra Yapı ve Kredi Bankası Beyoğlu Şubesi Umumi Muhasebe bölümünde müdür yardımcılığı görevinde bulundu.
İlk şiirleri İstanbul ve Kaynak dergilerinde çıktı (1944). Varlık, Yeditepe, Dost, Fikirler, Doğan Kardeş, Yeryüzü, Çağdaş, Güney ve Hisar dergilerinde yayımladığı (1944-64), ülkenin gelecek güzel günlerine inanan, karamsarlıktan ve kederden uzak, umutlu ve bereket dolu yarınların özlemini duyan şiirleri ile tanındı. 1952’de Yeryüzü dergisinde çıkan “Değil” adlı şiirinden ötürü Ceza Kanunu’nun 142. maddesine aykırılık savıyla yargılandı ve beraat etti.
ESERLERİ
Şiir:
- Bizim İskele, İst.: Işıl Mtb., 1948
- Gelin Dünya, İst.: Milli Mecmua B., 1951
- Yaşamak Herkesin Hakkı, İst.: Sanat B., 1953
- Çiftlikte Sabah, (çocuk şiirleri) İst.: Işıl, 1958
Çocuk Masalı:
- Altın Sakallı Dev, İst.: Işıl, 1958
- Köylü Prenses, İst.: Işıl, 1958
- Tanrı Misafiri, İst.: Işıl, 1961
- Üç Kız Kardeş, İst.: Işıl, 1961
- Bir Çatı Altında, İst.: Işıl, 1961
- Beyaz At, İst.: Işıl, 1961
- Saadet Anahtarı, İst.: Işıl, 1964
- Şehzadenin Kısmeti, İst.: Işıl, 1964
- Dilek ve İpek, İst.: Su, 1966.
ESER ÖRNEKLERİ
İstiklal Savaşında Mustafa Kemal
Şöyle bir doğruldu Mustafa Kemâl
Kıratının üstünde göklere doğru
Dağlar arasından yükselen
Tunçtan bir heykele benziyordu.
Bakışları vardıkça mesafeler ötesine
Belliydi kaynaştığı gözlerinde
Masmavi okyanus dalgalarına benzer
Düşünce…
Düş
Dün gece yolculuk ettim düşümde.
Düz ovada dörtnal saldım atımı.
Ben,ömrümde ata binmeyen insan,
Dolaştım göğün yedi katını.
Köroğlu oldum Çamlıbel\’de,
Deli – bozuk rüzgarlarla yarıştım.
hayda bre!dağlar yol verin,dedim,
Yol verin garip şaire;
paşa gönlümü eğledim.
Dün gece yolculuk ettim düşümde
Dolaştım durdum başı boş.
Bir de uyandım ki gördüğüm düşün
Yeller esiyor yerinde.
Ceylan
Sen esmer ceylânım çevik mi çevik
Kurşun bile yetişemez peşinden
Taptaze bir aşk var yüreğinde üstelik
Yıldızlar saçılmakta hareli gözlerinden
Ellerin sıcak mı sıcak bileklerin incecik
Sen esmer ceylânım çevik mi çevik
Sen esmer ceylânım fidan gencecik
Umut yüklü ağacım salkım saçak
İkiz çocuklar gibi kaderimiz birleşik
Demir asa demir çarık yürüsün bırak
Her halinde bambaşka bir incelik
Sen esmer ceylânım fidan gencecik
KAYNAKÇA: Necatigil, İsimler, 341; M. Uyguner, “Şendil, Sabih”, TDEA, VIII, 135; Kurdakul, Sözlük, 564-565; Karaalioğlu, 521; Kim Kimdir, 644.