HAYATI
Şair. 21 Haziran 1947 günü Karabük’te dünyaya geldi. Heybeliada İlkokulu, Heybeliada Hüseyin Rahmi Gürpınar Lisesi’nde (1965) öğrenim gördü. 1970 yılında İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Coğrafya Bölümü’nden mezun oldu. Muhtelif özel sektör kuruluşlarında personel şefi olarak çalışıp emekli oldu. Öğrenciyken fabrikalarda, 1969-70’te İngiltere’de lokantalarda ve tarlalarda çalıştı. Kadıköy’de açık hava şiir sergileri düzenledi. Türkiye Yazarlar Sendikası üyesidir. Türkiye Yazarlar Sendikası Yönetim Kurulları’nda çalışıyor.
Nurullah Can’ın Çağrı adlı ilk şiiri 1975 yılında Hız gazetesinde yayınlandı. Sonraki yıllarda ürünleri Sek, Ozanca, Saçak, Türkiye Yazıları, Hakimiyet Sanat, Edebiyat Cephesi, Oluşum, Varlık, Somut, Yeditepe, Güzel Yazılar, Türk Dili Dergisi, Sanat Edebiyat ‘81, Sesimiz, Yaba, Yazko Edebiyat, Dönemeç, Yaşam İçin Şiir, Karşı, Kıyı, Olmaz gibi dergilerde; yazıları Cumhuriyet gazetesinde yer aldı.
ÖDÜLLERİ
Kadınlar Geceleri Severler, Geceleri Güzel Bakarlar adlı eseriyle 1993 Yunus Nadi Şiir Ödülü’nü kazandı.
ESERLERİ
Şiir:
- İnsanlara Doğru (1979)
- Memleket Çocukları (1979)
- Şiir Güzeldir (1988)
- Kadınlar Geceleri Severler Geceleri Güzel Bakarlar (1993)
- Kadıköy Güzeldir (2002)
- Kehanet Şiirleri (2013)
- Rüzgârlı Günlerin Şiirleri (2008, Toplu Şiirler)
- Aşk Güzel Şeydir (2013, Toplu Şiirler).
Deneme-Söyleşi-Şiir:
- Uykusuz Kedi (2010).
ESER ÖRNEKLERİ
Üsküdar Çeşmesi
Ben dalgındım o gün ışık vardı yüzümde
Çok eski bir sevda şiirinde
Şairin unuttuğu bir dizeydim.Soyadım:Hüzün
Martıların sesini sanki ilk kez duyuyordum
Adlarını bilmediğim çiçekleri topluyordum
Kedi yavrularını öpüyor durup durup gülüyordum
Ben dalgındım o gün dünya nedir bilmiyordum
Orda Üsküdar Çeşmesi’nin yanında
Yüzüme ışık vuruyordu dalgındım o gün
Kaçamak bakışlarla süzüyordu beni
Eli elime değmişti.Ilık bir rüzgar esmişti
Bunlar göz değildi artık dudak değildi
Gün geceye dönüyor hep sevdiğimi söylüyordum
O gün dalgındım ben kadın nedir bilmiyordum
Dalgındım ne çok şey konuştuk o gün
Çocukluğumuzu evlerimizi memleketi
Güzel günler düşledik.Kırdılar bizi diyordu
Şiirlerden resimlerden şarkılardan söz ettik
Aşk nedir bilmiyordum o gün dalgındım
Yürümek kuşları seyretmek böyle şeyler
Işık çekiliyordu yüzümden yoksuldum
Çarşılarda vapurlarda tren yollarında
Nedense solgun bir gülümseme oluyordu
Sonra gökyüzünde bir bulut üstünde
Kahkahalar atarak gidiyordu Hezarfen Çelebi
Ben bir yıldız tutmuştum o bir sigara yakmıştı
İçimden Köprü’ye asılmak geliyordu
Sevişmekten yorulmuştuk.İstanbul bize yakışmıştı
O gün dalgındım ben şiirlerimi okuyordum
Sevmezdim soneleri.Haralardan kopan
Kösnük atlar gibi çılgınca koşsunlar
Yorulunca mavi göllerde dinlensinler isterdim
Yıldızlar bastırmıştı şiir nedir bilmezdim
Dalgındım o gece terketti beni
Daha çok sevdim Sadullah Ağa’yı
Gün ağarıyordu. Her şey daha güzeldi. Dediler:
Serinmiş Elhamra Sarayları’nın avluları
Geceleri uzunmuş ağlatırmış şairleri
Sen de öylesin..
KAYNAKÇA: İhsan Işık / Resimli ve Metin Örnekli Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisi (2007, 2009).