19 Mayıs 1930’da İnegöl/Bursa’da dünyaya geldi. Nazik Hanım ile çiftçi İdris Gezer’in oğludur. 1952 yılında Arifiye Köy Enstitüsü ve 1954’te Gazi Eğitim Enstitüsü’nde Fen Bölümü’nü bitirdi. Anadolu’nu n çeşitli illerinde ilkokul öğretmenliği yaptı. 1966-68 yılları arasında İngiltere’de dil eğitimi gördü. 1980’de öğretmenlikten emekli oldu. Nadir Gezer, Türkiye Yazarlar Sendikası, Edebiyatçılar Derneği, Dil Derneği ve Atatürkçü Düşünce Derneği üyesidir.
İlk şiir “Son Yolculuk” 1968’de Sorunlarımıza Işık’ta, İlk öyküleri 1979’da Türk Dili’nde çıktı. Ürünlerini Türk Dili, Edebiyat’81, Dönem, Kıyı ve Biçem dergileriyle Cumhuriyet ve Bursa Hakimiyet gazetelerinde yayımladı. Öykü ve romanlarında köy insanlarının sorunlarını gerçekçi bir anlayışla yansıttı.
Nadir Gezer, “Hanife Nine’den Öyküler” ile 1981’de Nevzat Üstün Öykü Ödülü’nü, “Boşluktaki Adam” ile 1990 Ferit Oğuz Bayır Düşün ve Sanat Ödülü’nü almıştır.
Nazım Kutlu, Nadir Gezer hakkında, “Nadir Gezer gerçekçi bir sanatçı. Gerçeği dile getirmeyi sanatının önüne amaç olarak koyuyor. (…) Yaşanmış ve yaşanmakta olan toplumsal sorunları öykülerin çıkış noktası yapıyor. Fakat toplumsal sorunları anlatacağım diye insan gerçeğinden uzaklaşmıyor. Öykülerde toplum-birey ilişkisi çelişki ve karşıtlık temelinde yükseliyor” değerlendirmesini yapmıştır.
ESERLERİ
ÖYKÜ: Hanife Nine’den Öyküler (1981, dört yeni öykü ekiyle ikinci basımı 1995), Yürüyen Gece (1988), Puslu Hüzün (1989), Kırılgan Umutlar (1998), Şenlet Öğretmenin Destanı (2000).
ROMAN: Boşluktaki Adam (1990), Aydınlığa Yürüyenler (1993), Yalnız Adamın Düşleri (2000). ŞİİR: Karbeyazı Geceler Üstüne (2000).
DENEME: Yerodamdan Notlar (söyleşi, 1998), Yitikler Arasında Zaman (2000).
ARAŞTIRMA: Mustafa Kemal, Ulusal Eğitim, Köy Enstitüleri (1999).
GEZİ: Uludağ Eteklerinden Sis Dağına (2002).
