HAYATI
7 Şubat 1923’te Kocaeli’nin Kandıra ilçesinde dünyaya geldi. 16 Eylül 2002’de Balıkesir, Burhaniye’de hayatını kaybetti. Bazı eserlerinde Selmin Güneyli, Emin Recepoğlu, Borga Ozan ve Gözde Ozan imzalarını da kullandı. Makbule Hanım ile çiftçi Emin Uyguner’in oğludur. 1941 yılında Trabzon Lisesi’ni bitirdikten sonra 1945’te Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi’nden mezun oldu. 1947’de Ticaret Bakanlığı’na müfettiş yardımcısı olarak girdi. Bu görevi sırasında Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi’nin fark sınavlarını vererek bu okuldan sertifika aldı. Daha sonra 1955-1957 yılları arasında Küçük Sanat Kooperatifleri şube müdürlüğü, 1957-1960 arasında Sınai Mülkiyet müdürliği, 1960-1966 arasında Sanayi Dairesi başkan yardımcılığı, 1966-1970 arasında Başbakanlık Kanunlar ve Kararlar Tetkik Dairesi üyeliği, 1970-1978 arasında İmar ve İskan Bakanlığı Teftiş Kurulu başkanı olarak görev yapan Muzeffer Uyguner bu son görevinden 1978 yılında emekliye ayrıldı.
Muzaffer Uyguner’in ilk Mehmet Akif Ersoy’un ölümü üzerine kaleme aldığı ilk yazısı henüz ortaokul öğrencisiyken 1936’da İzmit’te yayımlanan Türk Yolu gazetesinde çıktı. Daha sonra eserleri İnkılapçı Gençlik, İstanbul, Yaratış, Kaynak, Hisar, Varlık, Türk Dili, Çağdaş, Kıyı, Defne, Çağrı, Yeni Defne, Çağdaş, Mülkiyeliler Birliği, Beş Sanat, Yazko, Oluşum, Sesimiz, Kemalist Ülkü, Yenilik ve Cumhuriyet Kitap gibi dergi ve gazetelerde yer buldu. Daha çok eleştiri, inceleme, derleme ve biyografi türünde yazılar kaleme alan yazar, çalıştığı devlet kurumlarında mesleki konularda kitaplar hazırladı ve çeviriler yaptı. 1970-1978 yılları arasında Ankara’da çıkan Mülkiyeliler Birliği dergisinin yayın kurulu üyesiydi. Muzaffer Uyguner ayrıca Mahmut Şevket Esendal, Sait Faik Abasıyanık ve Ceyhun Atuf Kansu’nun kitaplarını da yayıma hazırladı.
Türkiye Yazarlar Sendikası, Edebiyatçılar Derneği ve İLESAM üyesi olan Muzaffer Uyguner, Varlık dergisi tarafından 1955 yılında açılan bir yarışmada ikincilik ödülünün ve 1997’de Edebiyatçılar Derneği Ödülü’nün sahibi oldu.
“O, bir yapıtı ele aldı mı, doğrudan onu tanıtmaya giriyordu, sözü gereksiz yere hiç uzatmıyordu. Oysa, öyle yazılar görüyoruz ki, adam, kitap tanıtacağım diye başlayıp, ‘Bu yazar benim arkadaşımdır, kendisini çocukluğumuzdan beri tanırım, çok iyi çocuktur.’ gibi sözü uzattıktan sonra ‘Okuyun bu kitabı!’ diyerek bitiriyor söyleyeceğini, kitabı tanıtmamış oluyor; ama ‘Okuyun bu kitabı’ diyebiliyor. Muzaer Uyguner örnek gösterilecek bir kitap tanıtma yazarıydı. Türk Dili Dergisi’nde çıkan ‘Tanıtı-Yorum’ yazılarını okuyanlar kaç kez bana sevinçle söylediler: ‘Kitabımın tam püf noktasını yakalamış.’ Demişler, Uyguner’i övmüşlerdi. Muzaer Uyguner’in anısı önünde saygı ile eğiliriz.” (Ahmet Miskioğlu)
ESERLERİ
ŞİİR: Kayınağacı (1953’te).
ARAŞTIRMA-İNCELEME-DERLEME: Sait Faik’in Hayatı (1959’da, Sait Faik Abasıyanık adı ile 1964’te), Tarancı’nın Şiir Üzerine Düşünceleri (1960’da), Yahya Kemal Beyatlı (1964’te), Cahit Sıtkı Tarancı (1966’da), Orhan Veli Kanık (1967’de), Orhan Veli’nin Dil ve Şiir Üzerine Düşünceleri (1967’de), Reşat Nuri Güntekin (1967’de), Halide Edib Adıvar (1968’de), Sait Faik Abasıyanık’tan: Balıkçının Ölümü – Yaşasın Edebiyat (1977’de), Açık Hava Oteli – Konuşmalar, Mektuplar (1980’de), Yaşamak Hırsı (George Simenon’dan, 1982’de), Memduh Şevket Esendal’dan: Vassaf Bey (1983’te), Sahan Külbastısı (1983’te), Bir Kucak Çiçek (1984’te), İhtiyar Çilingir (1984’te), Hava Parası (1984’te), Bizim Nesibe (1985’te), Bir Efsane Üzerine (1985’te), Veysel Çavuş (1986’da), Kelepir (1986’da), Ömer Seyfettin’den: Doğduğum Yer – Şiirler (1986’da), Sevgiliye Mektup (1987’de), Gödeli Mehmet (1988’de), Miras (1988’de), Yunus Emre (1989’da), Pir Sultan Abdal (1989’da), Karacaoğlan (1989’da), Dil Konusunda Yazılar (1989’da), Bitmemiş Senfoni (1989’da), Salah Birsel (1990’da), Aşık Veysel (1990’da), Dadaloğlu (1990’da), Ömer Seyfettin (1990’da), Cahit Külebi (1991’de), Ceyhun Atuf Kansu’dan: Güneş Salkımı (1991’de), Bir Kasabadan Resimler (1991’de), Seyrani (1991’de), Dertli (1991’de), Şinasi (1991’de), Mehmet Akif Ersoy (1991’de), Mahmut Şevket Esendal (1991’de), Olup Bitenler – Toplumsal Yazılar (1992’de), Mehmet Emin Yurdakul (1992’de), Ziya Gökalp (1992’de), Sabahattin Ali (1992’de), Halit Ziya Uşaklıgil (1992’de), Güllüce Bağları Yolunda (1992’de), Gönül Kaçanı Kovalar (1993’te), Yaşar Kemal (1993’te), Yakup Kadri Karaosmanoğlu (1993’te), Türklük Üzerine Yazılar (1993’te), Muzaffer İzgü (1994’te), Halk Albümü (1994’te), Necip Fazıl Kısakürek (1994’te), Söylev’i Okurken (1996’da), Neyzen Tevfik (2000’de), Cumhuriyetimizin Korkusuz ve Coşkulu Şairi Şinasi Özdenoğlu / Yaşamı – Sanatı – Şiiri (Ahmet Özer ile birlikte, 2000’de), Kızıma Mektuplar-Memduh Şevket Esendal (yay. haz., 2001’de), Memduh Şevket Esendal Oğullarıma Mektuplar (yay. haz., 2003’te).
