HAYATI
Şair ve yazar. 1 Temmuz 1954 günü Ankara’ya bağlı Kalecik’te dünyaya geldi. Ankara Üniversitesi Dil Tarih ve Coğrafya Fakültesi Felsefe Bölümü’nden mezun oldu. Şiir ve yazılarını 1992 yılından itibaren Kıyı, Damar ve Çağdaş Türk Dili olmak üzere, Ilgaz, Dönemeç, Sesimiz, Oluşum, Yaba, Türk Dili, Eşik, Karşı, Dünya Kitap, Beşparmak, Anadolu Ekini, Düşlem, Cumhuriyet Kitap gibi pek çok dergi ve gazetede yer aldı. Edebiyatçılar Derneği üyesidir.
ÖDÜLLERİ
- İşçi Kıza Şiir” başlıklı şiiriyle 1981 Yaba Halk Ödülünde mansiyon
- Yangın adlı kitabının dosyasıyla 1996 Altın Koza Şiir Yarışmasında Jüri Özel Ödülü
- Fotoğraflarda Ölü Kuşlar ile 2001 M. Sunullah Arısoy Şiir Ödülü
ESERLERİ
Şiir:
- Umutla Soyunmak Yarına (1996)
- Yangın (1997)
- Aşkın Uzak Ülkesi (1997)
- Fotoğraflarda Ölü Kuşlar (2002).
ESER ÖRNEKLERİ
Derin Acıların Fotoğrafı
Kimi silah taşır yanında
kimi düş
şair de kafasında
dizeler gezdirir
soyunamam hayır
soyunsam bu acıyı çocuklar
birileri alır
size giydirir
Açılır flaşlar
gündüzleştirilir gece
ve geri alınmak üzere
birkaç saniye için
bir yana bırakılır usulca
özlemler acılar
‘gülümseyin’ diyen fotoğrafçı
deklanşöre basmadan önce
Soyludur kimi acılar
onca yoğunluğuna inat
dilsizcesine yaşar derinlerde
bayramlıklarını giyip
poz vermeyi sevmez
derin acıların
dört dörtlük bir fotoğrafı
kolay çekilemez
Descartes
düşünmek için var olmak lazım
düşünüyorum o halde varım
ne kadar şüphe ediyorsam düşüncemden
işte o kadarım
gerçeği araştırmakta
en önemli yöntem şüphe
iki fakültesi vardır düşünmenin
biri zihin diğeri irade
uzam dışında hiçbir şey değildir madde
alemin sonsuz bir hareketler zinciri
bilim kabullenmesidir iradenin
zorunlu düşünceleri
iki bölümden oluşur ben
biri hareket eden vücut
diğeri hareket ettiren ruh
düşünen bir tözdür ruh
ayrıdır bedenden
son verirse düşünmeye
kendi özünü kaybeder
ruh uyarır içsel tutkuları
iyilik ve kötülük doğar bundan
açık ve seçik düşüncelerin sezgisidir bilgi
düşünce ise
bilincin tüm durumlarını kucaklar
kendimize hâkim olmaktır
bilgeliğin koşulu
değişebilir alışkanlıklarla
ruhun bedene uğrayan yolu
Ada
unutuldu el değmedik derinlikleri içimin
gizil katmanlarımı anlatamaz hiçbir kitap
tanımlanamaz kimi şeyler yaşanır ancak
hangisi daha onurlu söyle ey bilge güneş
ada(m) gibi ayakta kalmak mı bir başına
sorumsuz yaşamak mı karışıp okyanusa
varsın açgözlülükle koparsın takvim yapraklarını
çağlayanlarca akıp giden zamanın hoyrat eli
bir çırpıda yıktım içimin korkuluklarını şimdi
yıllar var ki bir tek gemi geçmedi ufkumdan
ıssız bir adayım yalnızlığına kilitli
KAYNAKÇA: İhsan Işık / Resimli ve Metin Örnekli Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisi (2. bas., 2009).