HAYATI
Şair. 1 Eylül 1977 günü Şanlıurfa’da dünyaya geldi. Cemile Hanım ile çiftçi Ali Öztek’in oğlu. Çukurova Üniversitesi Makine Mühendisliği bölümü mezunu. 2000’den beri özel bir şirkette mühendis. 2003’ten beri arkadaşlarıyla Heves dergisini yayımlıyor. Adana’da yaşıyor; evli, bir kızı var.
İlk şiiri (“Metal”) Aykırı Sanat dergisinde çıktı (2002). Varlık, Ücra, Mahfil, Yom Sanat dergilerinde şiirleri ve yazıları yayımlandı. Üç şiiri Almancaya çevrildi. “Deneysel Şiir”, “Yeni Biçimci Şiir” ile ilgili yazılarda adı geçen şairlerden.
ÖDÜLLERİ
- “Sentetik Rüyalar” ile 2004 Yaşar Nabi Nayır Gençlik Ödülü
- 2004 Orhon Murat Arıburnu Şiir Ödülü.
ESERLERİ
Şiir:
- Sentetik Rüyalar, İst.: Varlık, 2004
- Ben Google Değilim, İst.: Pan/Heves, 2008.
ESER ÖRNEKLERİ
AĞ’A MEKTUP
Ağ aç tık
Yetti
Ormanın göVdeye ziyaretleri
Kazamızı örüyorduk dip dibe
Çünkü biz, arızalarımızdan geç cik birbirimize
İs ten geliyorduk, bulama maya
Biri bulsa ağ almıyorduk
Bi çanta görsek her hal intihar
Bilemiyorduk çünkü çünkü çakıydı çağ
Açağalardan çakar kamburluğumuz..
Biliyorduk demirleri duvarlardaki
Kavlimize közden güzler edindik
Neydi o dışarının bi şeysi:
Ağ alıp ağarmasak da
Bük öz bizim közümüzdür.
BOŞA MEKTUP
Çok uçlar, derzleri güç
Dolmuş, değilse iç
Olmayanlar boşluğu
Gitmişler yaşın alıp bir yer hiç
Birileri, vah birileri
Sahih sınır, foto kopye mi
Gittiydiler, budurluğuna çamların
Ben on çin erken
Er yiyen mum
Dediydiler yarılalım aslından
Bunu ancak ana gramla anlat bilirler
Habire yapraklandılar
Kaçarken ağaç olmaktan
Yoksa siz de mi
Giderdiniz, kendi in iz den
Siz hiç, kendinizden boş aldınız nu
ÇARŞAF
Ya ben ağzından başlıyorum ölmeye huuu
Evleri kov alıyorum tahtaboş huyum
Kem anlarımı koklasam ne zam
Kentimden hahahakısırıyorum elde var buuu
Şok boşuna gidiyor körüyorum
Su kendime sapışım
Evallahın yokmuş benimçimden yol bi yol
Ya ben nerede kitleysem orana köksürüyorum kendimi
İçten geliyorum her şeyi bir ten körmeğe
Dış arıymış dilimi kötürüyorum iç eriyikten
Elle demiştim sana belleğimde sulusepken kaç orman
Ellersin belki ay ay aklarıma banmış akçamı
Ya sen beni bir kün güldür gitmeden
Horhor’da kullan bulursun tersilerimde kalmış kumaşı
Öğürenirim bi bakarsın duvarlara taşmış duayı
Kaldır bu çarşıatları artık yanlı ş rüyalar
Bu da var sen benim en açıklı yerlerimden hoşlanmıyorsun
Sana çok geldim kalemden sana güller uçurmuştum ok katar olur
Bir kün gelir aramızdan bir künk açılır
Bir de boşlanırsam Zübeyde birde olmak hep
Ancak o zaman tanışabiliriz sen inle hep yuuuh
KAYNAKÇA: B. Asiltürk, “Sentetik Rüyalar”, Virgül, S. 81, Şubat 2005; N. Alpay, “Ben Google Değilim”, Heves Şiir Eleştiri, S. 14, Nisan 2007; Ö. Şişman, “Ben Google Değilim: Kurtulmaya Konuşan Şiir”, Mahfil, S. 29, 1 Ağustos 2008.
