HAYATI
Dilci ve yazar. 1910’da İzmir’de dünyaya geldi. 1960’da İstanbul’da yaşama veda etti. İzmir eşrafından Mahsurizade Sait Bey’in oğludur. İlköğrenimini İzmir ve Rodos’ta, ortaokul ve liseyi ise İzmir Koleji’nde tamamlayan Mecdut Mansuroğlu, 1936’da İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Türkoloji Bölümü’nden mezun oldu. Daha sonra açılan bir sınavı kazandı ve devlet tarafından Almanya’ya gönderildi. Leipzig ve Berlin üniversitelerinde öğrenim gördü. Savaş nedeni ile yurda döndükten sonra mezun olduğu bölümde asistan olarak çalışmaya başladı. Askerlik görevini tamamladıktan sonra yeniden döndüğü fakültesinde doktora eğitimini tamamladı. 1949’da doçent, 1960’da profesör oldu. Mecdut Mansuroğlu, Türk Dil Kurumu üyesiydi ve 1957’de TDK’nın yönetim kurulu üyeliğine seçilmiştir.
Mecdut Mansuroğlu’nun büyük bir şevk ile sarıldığı en kuvvetli ihtisas alanı eski Anadolu Türkçesinim ilk devridir. Eski Anadolu Türkçesinin ilk yadigarı olan Celaleddin Rumi’deki Türkçe beyit ve ibareler, Sultan Veled’in Türkçe manzumeleri, Ahmet Fakih’in Çarhnamesi, Sayyad Hamza’nın gazelleri ve Denhani’nin şiirleri üzerinde aralıksız çalışan Mansuroğlu, bu metinleri, her türlü ilmi ihtiyacı karşılayacak yayınları, dil bilgisi ve sözlük incelemeleri ile tam aydınlığa kavuşturmuştur.
ESERLERİ
- Anadolu Türkçesi (13. Asır) Dehhâni ve Manzumeleri (1947)
- Ahmed Fakih Çarhnâme (1956)
- Sultan Veled’in Türkçe Manzumeleri (1958)
KAYNAKÇA: Mansuroğlu, Mecdur (TDE Ansiklopedisi, c. 6, s. 140-141, 1962), Hayati Develi / TDV İslâm Ansiklopedisi (c. 28, s. 18, 2003), İhsan Işık / Resimli ve Metin Örnekli Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisi (2. bas., 2009).
