HAYATI
Tiyatro eleştirmeni. 1911 yılında İstanbul’da dünyaya geldi. 28 Ekim 1995 günü İstanbul’da yaşama veda etti. Ali Fevzi Bey ile Naciye Hanım’ın oğludur. İlk, orta ve lise öğrenimini Galatasaray Lisesi’nde tamamladı. Ankara Üniversitesi Dil, Tarih ve Coğrafya Fakültesi’nden mezun oldu. Darülbedayi’de aktör ve dergi sekreteri olarak çalıştı. İstanbul ve Ankara’da çeşitli devlet dairelerinde memurluk yaptı. Daha sonra MEB Tercüme Bürosu’nda çevirmenlik ve Devlet Tiyatrosu’nda Edebi Heyet Raportörlüğü, genel sekreterlik, Devlet Tiyatroları’nda tiyatro tarihi eğitmenliği gibi görevlerde bulundu. Lütfi Ay’a çalışmalarından dolayı Fransız hükümetince Legion d’Honeur nişanı verildi. Ay, ayrıca bir dönem de Uluslararası Tiyatro Eleştirmenleri Birliği ikinci başkanlığı görevini yürüttü.
Lütfi Ay, kaleme aldığı tiyatro eleştirilerini, Ulus, Cumhuriyet, Milliyet ve Vatan gazeteleri ile Varlık, Türk Dili, Halkçı ve Akis gibi dergilerde yayımladı. P. A. Antoine, Maurice Rostand, Scribe, Louis Verneuil, Voltaire, Pedro Block’tan yirmi civarında eseri de Türk diline kazandırdı. Bu çevirilerin oyun olanlarının hepsi sahnelendi.
ESERLERİ
OYUN:
- Le Théâtre Turc (1981’de)
ÇEVİRİ:
- Knistias (Eatun’dan, E. Günay ile, 1942’de)
- Felsefe Sözlüğü (Voltaire’den, 1943’de)
- Timaios (Eatun’dan, E. Günay ile, 1943’de)
- Herakles (Euripides’den, 1943’de)
- Avrupa Mukadderatının Yedi Muamması (J. Romains’den, 1944’de)
- Müellie Aktör (J. Copeao’dan, 1945’de)
- Sevmek Korkusu (Colette’den, S. K. Yetkin ile, 1945’de)
- Düşman (A-P. Antoine’den, 1945’de)
- Öldürdüğüm Adam (M. Rostand’dan, 1946’de)
- Bir Bardak Su yahut Sebep ve Neticeler (E. Scribe’den, 1946’da)
- Hayatının Son Yıllarında Goethe ile Konuşmalar (J. R. Eckermann’dan, S. Baytın ile, 1947’de)
- Memo Bankası (L. Verneuil’den, F. Baldaş ile, 1949’da)
- Santiago Şövalyesi (H. de Montherlant’dan, S. K. Yetkin ile, 1950’de)
- Miras (R. ve A. Goetz’den, R. C. Vâ ile, 1952’de)
- Avare Kadın (Colette’den, S. K. Yetkin ile, 1957’de)
- Aşk Acısı (oyun, M. Achard’dan, 1958’de)
- Becket yahut, Tanrının Onuru (oyun, J. Anouilh’den, 1972’de)
- Eurydice’nin Elleri (oyun, P. Blach’dan, 1980’de)
- Hastalık Hastası (Moliére’den, 1982’de).
KAYNAKÇA: TDE Ansiklopedisi (1976), TBE Ansiklopedisi (2001), İhsan Işık / Yazarlar Sözlüğü (1990, 1998) – Türkiye Yazarlar Ansiklopedisi (2001, 2004) – Encyclopedia of Turkish Authors (2005) – Resimli ve Metin Örnekli Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisi (2006, gen. 2. bas. 2007) – Ünlü Edebiyatçılar (Türkiye Ünlüleri Ansiklopedisi, C. 4, 2013) – Encyclopedia of Turkey’s Famous People (2013)
