HAYATI
Araştırmacı yazar ve çevirmen. 29 Ekim 1933’te Kahramanmaraş’ın Elbistan ilçesine bağlı Maraba (Çatova) köyünde dünyaya geldi. Yazar Gürsel Aytaç’ın eşi, yazar Bedrettin Aytaç’ın ise babasıdır.
İlkokulu Elbistan Gazipaşa İlkokulu’nda, ortaokul ve liseyi ise Kahraman Lisesi’nde okuyan Kemal Aytaç, 1955’te Ankara Üniversitesi Dil, Tarih ve Coğrafya Fakültesi Felsefe Bölümü’nden mezun oldu. Aynı bölümde yüksek lisans eğitimini tamamladı. Daha sonra 1955–50 yılları arasında Almanya’nın Münster-Westf Üniversitesinde lisansüstü öğrenim çalışmalarını sürdürdü. 1959’da DTCF’de asistan olarak görev yapmaya başladı. 1961-62 arasında sekiz ay süreyle Sorbonne (Paris) Üniversitesinde doktora tezi ile ilgili araştırmalar yaptı. Sonraki yıllarda Ankara Üniversitesi Dil, Tarih ve Coğrafya Fakültesi Pedagoji Bölüm Kürsüsü Başkanı, Malatya İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Kurucu Dekanı, YÖK Denetleme Kurulu Üyesi olarak görev yaptı. 1998’de kendi isteği ile emekliye ayrıldı. Kemal Aytaç’ın araştırmalarının yanı sıra derlemeleri ve çok sayıda çeviri eserleri de bulunmaktadır.
ESERLERİ
ARAŞTIRMA-İNCELEME:
- Avrupa Okul Sistemlerimizin Demokratlaştırılması (1970)
- Politeknik Eğitim Reformları (1971)
- Avrupa Eğitim Tarihi (1972)
- Çağdaş Eğitim Akımları (1976)
- Federal Almanya Cumhuriyeti’nde Okul Sistemi (1996)
DERLEME:
- M. Kemal Atatürk / Eğitim Politikaları Üzerine Konuşmaları (1984)
- G.M. Kemal Atatürk / Din Politikası Üzerine Konuşmaları (1986).
ÇEVİRİ:
- Mukayeseli Eğitim Üzerine Bir Eserin İlk Taslağı (M. A. J. de Paris’ den, 1971)
- Kumuk ve Balkar Lehçeleri Sözlüğü (Gyula Nemeth’den, 1990)
- İtiraarım (L. N. Tolstoy’dan, 1990), Karaçay Lehçesi Sözlüğü (W. Pröhle’den, 1991)
- Kuman Lehçesi Sözlüğü (K. Grobech’den, 1992)
- Türk Lehçeleri ve Edebiyatları (kurul ile, 1992)
- Karayim Lehçesi Sözlüğü (T. Kowalski’den, 1996).
ESER ÖRNEKLERİ
”Bütün Aydınlanma dönemlerinde olduğu gibi, Atina demokrasisi döneminde de öğrenme işine büyük önem verilmiştir; öğretim, entelektüel bir formasyon kazandırmayı amaç edinmişti. Atina’da entelektüel eğitimi vermek ‘bir devlet işi’ olarak değil, özel kişilerin işi olarak serbest bırakılmıştı. Bu ihtiyaçlara cevap vermek üzere Gymnasiumların sütunlarla süslü kapıları önünde ve bahçelerinde gramer, matematik, retorik ve felsefe hocaları, kendi okullarını açmaya başladılar. Böylece Atina entelektüalist ve rasyonalist bir eğitim ve öğretim sağlayan okullar şehri manzarası aldı.”
(Avrupa’da Eğitim Tarihi, Kemal Aytaç)
KAYNAKÇA: İhsan Işık / Yazarlar Sözlüğü (1990, 1998) – Türkiye Yazarlar Ansiklopedisi (2001, 2004) – Encyclopedia of Turkish Authors (2005) – Resimli ve Metin Örnekli Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisi (2007, 2009) – Ünlü Edebiyatçılar (Türkiye Ünlüleri Ansiklopedisi, C. 4, 2013) – Encyclopedia of Turkey’s Fomous People (2013)