8 Haziran 1887’de Kudüs’te dünyaya geldi. 15 Haziran 1966’da İstanbul’da hayatını kaybetti. 1906 yılında Galatasaray Sultanisinden mezun oldu. İstanbul ve Paris’te bir süre hukuk eğitimi gördü. İstanbul Reji idaresinde memur, direktör, yabancı bankalarda mali müşavir, Harp Akademilerinde Fransızca öğretmeni olarak çalıştı. Anadolu Ajansı Müdürlüğü görevinde bulundu. Kabri Zincirlikuyu Mezarlığındadır.
Genç yaşlarda yazdığı ilk şiirleri Çocuklara Mahsus Gazete ve Mecmua-i Edebiye’de görüldü. 1905 yılında Fransızca olarak yazdığı “Can Sıkıntısı” adlı öyküsüyle Les Anneles ikincilik ödülünü aldı. Fecr-i Ati edebiyat topluluğuna katıldı. Fransızca yazdığı tek perdelik “Leyla” oyunu Almanca ve İngilizce dillerinde çevrildi. Kadın haklarını konu alan “Leyla” oyunu İstanbul’da Fransızca olarak sahnelendi ve büyük ses getirdi.
Gerek dili gerekse sanat anlayışı bakımından bağlı olduğu Fecr- Ati topluluğunun özelliklerini benimseyen İzzet Melih Devrim, hayat tarzı ve düşünceleri bakımından tam bir batılı aydındı ve Türk edebiyatının batılılaşma serüveninde çok önemli bir role sahipti. Roman, öykü, düzyazı, şiir, deneme ve oyunlarıyla Türk edebiyatının Batılı türleri benimsemesinde belirli bir ölçüde de olsa bir katkı sağladığı kabul edilir.
Fransız diline yapmış olduğu hizmetler ve Henri Bataille üzerine yapmış olduğu çalışması sebebi ile Paris Üniversitesi Edebiyat Fakültesi tarafından kendisine edebiyat doktoru ünvanı verilmiştir. 1957 yılında Paris Yazarlar Birliği daimi üyeliğine seçildi.
ESERLERİ
OYUN: Leylâ (Fransızca, 1912).
ROMAN: Tezad (1915), Sermed (1918, Fransızcası Pierre Loti’nin önsözüyle, 1919).
DİĞER ESERLERİ: Hüzün ve Tebessüm (mensur şiirler ve hikâyeler, 1922), Henry Bataille (Fransızca inceleme, 1924), Her Güzelliğe Âşık (hikâye ve gezi notları, 1938)