HAYATI
Şair. 1957 yılında Çankırı’da dünyaya geldi. İlköğrenimi Çankırı’da, orta ve lise eğitimini ise İstanbul’da tamamladı. 1979’da Marmara Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi’nden mezun oldu. Uzun yıllar bankacılık yaptı. Şiirleri Adam Sanat, Broy, Evrensel Kültür ve Varlık dergilerinde yayınlandı.
ESERLERİ
Şiir:
- Çile Çocuğu (1979)
- Yakın Güz (1999).
ESER ÖRNEKLERİ
BİR AŞKIN ÇOCUKLUĞUNA
Sen seversen
Bir aşkın sonsuz baharına
Yavrusunu ilk kez öpüşüne bir annenin
Sen gülersen
Bir aşkın çocukluğuna gidilir
İlk oyuncağına bir çocuğun
Sen ağlarsan
Bir aşkın küskün günlerine
İlk gözyaşına bir çocuğun
Sen unutursan
Bir aşkın umutsuz akşamına gidilir
Kimsesiz Çocuklar Yurdu
O sevgisiz karanlığa
Gücenik düşlerin kuyusu
Sen anımsarsan
Bir aşkın çocukluğuna gidilir
Irmak boyundaki yalnızlığına kavakların
Öksüz bir çocuğun kalbine
Duyarken a n n e sözcüğünü
Ne yapsanız
Gelinciklerin kırılgan ömrüne gidilir
BOZKIRDA BİR YİTİK ÇOCUKLUK
Eskiden kırılmış bir şeyleri
Birleştirmeye çalıştık seninle
Onarmaya çalıştık yüreklerimizi
Alıştırmaya birbirine
Sen yoktun anne, ellerin yoktu
Yanaklarım buz tuttu
Sarıl bana sımsıkı, yalnızlığıma
Düşün hiç getirebilir misin geri
Bozkırda yitirilmiş çocuk günlerimi
Eksik bölüştürülmüş sevgi
Aramızda bir salkım üzüm gibi
Baharlar geçiyor sararmış güzler
Ah! Dallarda kuruyor tomurcuklar
Bozkırda yitirilmiş iklimleri
Yaşamak istiyorum yeniden…
GÜZÜN AÇAR ANNEÇİÇEĞİ
Nedense hep güzleri açar
Yüreğimde anneçiçeği
Arka bahçesi birbaşına gülüşün
Karaköprü günleriyle sararır şimdi
Yitik mevsimi çocukluğun
İçten içe göveren düşgülü
Kargaların uğrağı o yeşil tarla
Gece boyu dişlediğimiz şekerpancarı
Belleğin sarnıcında yediveren
Geçip gitti ne zamandı
Tahta çubuğa sarılı macun
Ellerimiz ayçiçeği mürekkep karası
Küçük balıklarını kaçıran ırmak
Yeniden yaşatır kendini
Yazlık sinemalarda misket havası
Kaftana bürünmüş kızlar
Utangaç kasaba gelini
Gözleri kötürüm bir keman
Usulca gurbeti çalar
Solar imgelemimde anneçiçeği
Ne kaldı
İncecik çocukluğumdan
Çördüğü ağacı
Bahçenin gizinde annemin yüzü
Olduğundan daha mı yakın
Güz yaprakları öreninden
Dutluk’a doğru uçar telgraf direkleri
Ateş Okulu gurbetindeki kuşlar
Sessizce süzülüp geçer
Nasıl epridi tığ işi perdeler
Sevgiler değil
Yere bakan soyunuk pencerelerden
Fışkıran fesleğen kokusu
Ne zamandı
Karlı gecelerden geçip giden
Köylerden, uçurum çoğaltan ayrılıktan
Bozkırda unutulmuş istasyon ıssızlığı
Yalnızlığa açılan ikindi avlusu
Ne kaldı senden: eski zaman acısı
Güzün açar anneçiçeği…
KAYNAKÇA: Yılmaz Odabaşı / 1975-2000 Son Çeyrek Yüzyıl Şiir Antolojisi (2.bas. 2001).
