HAYATI

Öykü yazarı. 20 Ağustos 1952 günü Kırşehir’e bağlı Çiçekdağı’nda dünyaya geldi. Asıl adı İbrahim ÇELİK. Cemile Hanım ile çiftçi Salih Çelik’in oğlu. DTCF Yeni Türk Edebiyatı Bölümü’nü bitirdi; Samipaşazade Sezai üstüne yüksek lisans yaptı. Öğretmenlik, Talim ve Terbiye Kurulu başkanlığı görevlerinde bulundu; 1997’den beri Beyazıt Devlet Kütüphanesi müdür yardımcısı. Hece dergisinin yayın yönetmeni. İstanbul ve Ankara’da yaşıyor; evli, dört çocuk babası.

İlk öyküleri (“Tüneller” ve “Ateş”) 1981’de Edebiyat Dergisi’nde çıktı. Ürünlerini Mavera, İlim ve Sanat, Hece dergilerinde yayımlamayı sürdürdü. Bazı öyküleri Arnavutça ve Boşnakçaya çevrildi. Söyleyiş, anlatım ve tema açısından geleneksel, biçim ve kurgu açısından modern öyküleriyle tanındı.

ÖDÜLLERİ

  • Gülşefdeli Yemeni ile 1998 TYB Yılın Hikâyecisi Ödülü.

ESERLERİ

Öykü:

  • Tüneller, Ank.: Edebiyat Dergisi, 1983
  • Gülşefdeli Yemeni, Ank.: Hece, 1998
  • Ana Üşümesi, Ank.: Hece, 1999
  • Aşkın Halleri, Ank.: Hece, 1999

Deneme:

  • Bir Yağmur Türküsü, Ank.: Hece, 1999
  • Öykümüzün Hikayesi, Ank.: Hece, 2000
  • Teori ve Eleştiri, Ank.: Hece, 2004
  • Dil ve Düşünce, Ank.: Hece, 2004.

ESER ÖRNEKLERİ

GÜLŞEFDELİ YEMENİ’NDEN

Biz böyleyiz işte, bir ânda doyarız dünyaya ve bir ânda da açlıktan öleceğimizi sanarız. Gözümüzün yaşı kurumadan daha, mutluluktan, sevinçten kâlbimiz durabilir. Tek bir ânda ve bu denli kolay ulaşabileceğimiz bir şey için sabır ve şükürle beklemek varken, bir ömür üzülüp kahrolmaya değmezmiş meğer, deriz ardından.

‘Keşke, deme hanım!’ derdi her hayıflanmamda. “Senin ‘keşke’ dediğin olsaydı yine hoşnut olmayacak ve başka bir şey için ‘keşke’ diyecektin bu kez de.” Bir daha şikâyet edersem dilim kopsun. Elimizin yettiğinin mi, yoksa yetmediğinin mi hayrımıza olduğunu bilmediğimiz hâlde neden böyleyiz biz?..

Böyle kendimi dizlerimin üzerine oturtup gözlerimin içine bakarak, yüzümün hatlarını inceleyerek sorguya çektiğimde, içime dalga dalga dağılan bir hüznün altında kalırdım bütünüyle. İyi ki, derdim, kendimi haklı çıkarmak gibi bencil yollara başvurmuyorum bir de. Bir de öyle yapsam, hiçbir şeyi göremeyecektim kesinlikle.

KAYNAKÇA: Ö. Lekesiz, Öykü İzleri, Ank., 2000; M. Kutlu, “Oda Müziği”, Yeni Şafak, 10 Kasım 1998; Z. Bulduk, “İz Sürücü”, Yedi İklim, S. 110 (Mayıs 1999); G. Yalgın, “Gülşefdeli Yemeni”, Kalem, S. 2 (Mayıs 1999); Ö.Lekesiz, K.Aykut, Hüseyin Su Kitabı, İst.: 2005.

Paylaş