1892’de Selanik’te dünyaya geldi. 13 Kasım 1949’da İstanbul’da hayatını kaybetti. Seyr-i Sefain idare meclisi üyelerinden eminizade Selanikli İshak Tevfik Bey’in oğludur. Selanik’te Mekteb-i Fevziye’de başladığı ilköğrenimini İstanbul Numune-i Terakki Okulu’nda tamamladı. Ortaöğrenimini Mercan ve İstanbul Leyli İdadisi’nde yaptıktan sonra 1913’te Mülkiye Mektebi’ni bitirdi. Çanakkale Savaşı sırasında Karargah-ı Umumi İstihbarat Şubesi tarafından savaş yerlerini görmek için davet edilen edebiyatçılar arasında yer aldı. Kabataş, Vefa, İstanbul Erkek ve Fevz-i Ati liselerinde Türkçe ve edebiyat öğretmenliği yaptı. 1930’da Ankara’da toplanan Türkçe ve Edebiyat Muallimleri Kongresi’ne katıldı. Kongrede divan edebiyatını liselerde okutulması üzerine görüş bildirdi. 1933’te yeniden Kabataş Lisesi’ndeki edebiyat öğretmenliği görevine döndü. Bir süre Feyz-i Ati Lisesi’nde müdürlük yaptı. İstanbul Erkek Lisesi’nde edebiyat öğretmeniyken hayatını kaybetti. Kabri, Feriköy Mezarlığı’ndadır.
Edebiyata şiir ve denemeleriyle başladı. Servet-i Fünun, Şehbal, Türk Yurdu, Hürriyet-i Fikriye, Nedim, Şair ve Donanma dergilerinde yayımlanan şiir ve fıkralarını kitaplaştırmadı. Edebiyat tarihi alanında yaptığı çalışmaları ile tanındı.
ESERLERİ
Türk Edebiyatı Numuneleri (Hammamizade İhsan ve Hasan Ali Yücel ile, 1926), Hamid Son Yılları ve Son Şiirleri (1943), Başlangıçtan Tanzimat’a Kadar Türk Edebiyatı Tarihi (Nihat Sami Banarlı ile, 1940), Tanzimat’tan Zamanımıza Kadar Türk Edebiyatı Tarihi (Nihat Sami Banarlı ile, 1944), Oğuz Destanı ve İki Masal (1948).
