HAYATI
Biyografi yazarı, müverrih ve divan şairi. Asıl adı Uşşâkî-zâde Seyyid İbrahim. 1664 yılının Ocak ayında İstanbul’da dünyaya geldi. 24 Haziran 1724’te İstanbul’da yaşama veda etti. Mezarı Fatih Nişancı Camii karşısında bulunan Keskin Dede Mezarlığı’ndadır. Osmanlı ilmiye sınıfı arasında mühim bir yere sahip olan Uşşâkî-zâdeler ailesinden Seyyid Abdülbâkî Efendi’nin oğludur.
İyi bir öğrenim görerek yetişen Hasib, Ankaravi Mehmed Efendi’nin yerine Muharrem Ağa medresesine müderris olarak tayin edildi. Sonraki yıllarda sırası ile Ebu’l-fazl, Hamamiye, Sahn, Zekeriya Efendi, Ayşe Sultan, Hayrettin Paşa ve Süleymaniye medreselerinde ders verdi. Görevden alındıysa da 1713’te İzmir kadılığı görevine tayin edildi. Son olarak da Yenipazar kazası geliri de eklenerek Edirne kadılığı görevine atandı. Ölüme kadar bu görevde kaldı.
ESERLERİ
- Zeyl-i Şakâ’ik (Şeyhülislâm Feyzullah Efendi’ye ithaf edilmiştir)
- Divan
ESER ÖRNEKLERİ
HASİB DİVANI’NDAN
GAZELLER
GAZEL I
Ruhsarım üzre çeşm-i terim katre-paş olur
Raz-ı dilim o vech ile dildara faş olur
Kim zikr-i la’l-i nabın eder taze can bulur
Kim fikr-i çeşmin etti esir-i firaş olur
Nessac-ı aşk can u dili tar u pud eder
Anlar meta-i vaslı ne güne kumaş olur
Ermez safaya vasıl-ı sırr-ı me’ad olup
Bir dilde ki kuduret-i kayd-ı maaş olur
Bir nev-zemin vediye meyl eyledin Hasib
Bilmem semend-i tab’ına kim rah-daş olur
GAZEL II
Gittim diyar-ı gurbete cananım elveda
Düştüm ina-yı firkate sultanım elveda
Ölmek yazık değil mi muradıma ermedin
Ömrüm benim sürur-ı dilim canım elveda
Pay-ı şerifine sürerem ab-veş yüzüm
Bağ-ı cihanda ey gül-i handanım elveda
Damanına el urmasın arada ol aduvv
Ey bağ-ı hüsn-i serv-i hıramanım elveda
Ya’kub gibi kulbe-i ahzanı beklerim
Etti Hasib Yusuf-ı Ken’anım elveda
GAZEL III
Kuyun dolansın aşık-ı şeyda sabaha dek
Etsin tavaf’-ı K’abe-i ulya sabaha dek
Arz eyleyip cemalini ol mahitabımız
Çıkmaz mı ebr-i nazdan aya sabaha dek
Tesbih çekti Zühreyi teshir içün meğer
Yummadı çeşm-i necm-i Süreyya sabah dek
Kadrin bilip leyali-i vaslında bekledi
Bidar olup gönül tek ü tenha sabaha dek
Gösterdi hatt-ı yar gelip leyle-i berat
Çekti hilal kaşları tuğra sabaha dek
Dağımla şerha-lale çerangandır Hasib
Etsin o verd-i taze temaşe sabaha dek
KAYNAKÇA: İnce, Adnan (hzl.) (2005). Sâlim Efendi, Tezkiretü’ş-Şu’arâ. Ankara: AKM Yay. 286.