HAYATI
Şair, yazar, ressam, besteci. 1 Şubat 1923’te Malatya’da dünyaya geldi. 16 Ekim 2014 tarihinde Ankara’da hayatını kaybetti. Hatice Hanım ile çiftçi Sait Fırat’ın oğludur.
Ertuğrul Oğuz Fırat, ilkokulu Malatya’da, ortaokul ve liseyi de İstanbul Işık Lisesi’nde tamamladı. 1949’da İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi’nden mezun oldu. Malatya’da avukatlık (1951-59), Reyhanlı (1959-64), Alanya (1964-73), Denizli (1973-76) ve Adana’da (1976-79) sorgu ve ceza yargıçlığı görevlerinde bulunduktan sonra emekli oldu (1979). 1943-44’te Karl Berger’den armoni dersleri aldı; Ankara’da askerliği sırasında tanıştığı İlhan Usmanbaş’la yazışarak “çoksesli müzik” alanındaki çalışmalarını derinleştirdi. 1953-54’te keman, klarnet ve piyano için “Üçlü Sonat Op. 3”ü yazdı; besteleri Türk ve yabancı topluluklarca seslendirildi. 1960’tan itibaren resim çalışmalarına başladı; 1970’te Almanya’da ilk resim sergisini açtı. İ. Usmanbaş, üç şiirini besteledi; Bilge Karasu, resimleri üzerine bir metin yazdı (Kısmet Büfesi’nde). 1999’da TRT Radyo 3’te “Çağlar ve Müzik” programını hazırladı. Edebiyatçılar Derneği ve Birleşmiş Ressamlar ve Heykeltıraşlar Derneği üyesidir.
Ertuğrul Oğuz Fırat’ın İlk şiiri (“Meyvemizin Tohumu”) 1943’te İklim dergisinde çıktı. Sonraki yıllarda yazı ve şiirleri Küçük Dergi, Pazar Postası, Türk Dili, Yücel, Opus, Forum, Küğ, Eflatun, Güney, Filarmoni, Ankara Sanat ve Oluşum dergilerinde yer aldı.
ÖDÜLLER
- 2013 yılında Sevda – Cenap And Müzik Vakfı’nın Onur Ödülü Altın Madalyası
ESERLERİ
Öykü:
- Karmakarışık Öyküler Kitabı, İst.: Metis, 1995
Şiir-Öykü:
- Seviçıra (Şiirler, Yırlar), Ank.: Doruk, 1997
Deneme:
- Umursanmamış (1951-1999), İst.: Pan, 1999
Müzik:
- Çağdaş Küğ Tarihi İçin İmler I, İst.: YKY, 1999
Başlıca Besteleri
Oratoryo:
- Op. 64 Atatürk, (Biçim I), (1981).
- Op. 71 Atatürk, (Biçim II) (1983-84)
Bale Ya da Sahne Müziği:
- Op. 7 Cambot Ardışı, (1956).
- Op. 41 Anadolu’da Çırakman Ateşleri (I), (1970-75).
- Op. 47 Anadolu’da Çırakman Ateşleri (II), (1979).
- Op. 27 Ölümsüz Olana Ağıt, keman konçertolu kantat, (1965-67), gözden geçirme (1997).
- Op. 53 Gerçek-Simge-Oyun, (1977-78).
Konçerto Niteliğindeki Orkestra Yapıtları:
- Op. 8 Diriliş, (1956), gözden geçirme (1979).
- Op. 28 Ölümsüz Olana Ağıt, keman konçertosu No:1.
- Op. 28 Kaynak Sonunu Bekliyordu, viyola konçertosu No:1, (1967), gözden geçirme (1975).
- Op. 34 Çoğul Yalnızlık, keman konçertosu No:2, (1968), gözden geçirme (1983).
- Op. 35 Kanıtsız Günlerin Oldusu, viyola konçertosu No:2, (1968).
- Op. 46 Yitmiş Işık Çizgisi Ardından, Uyanış (Atatürk’ün anısına), piyano konçertosu No: 1, (1969-72)
KAYNAKÇA: BF (10 Eylül 1999); M. Yalçın, “Karmakarışık Öyküler Kitabı”, Varlık, Ocak 1996; F. Ö. Baysan, “Karmakarışık Öykü Kitabı”, Adam Öykü, Mayıs-Haziran 1996; K. Özsezgin, Türk Plastik Sanatçıları, İst., 1999, s. 219.