HAYATI

Şair. 17 Eylül 1958 günü Zonguldak’a bağlı Çaycuma’da dünyaya geldi. Tam adı Ahmet Ertan Mısırlı. İşçi Fatma Hanım ile şair, yazar Ziya Mısırlı’nın oğlu. İlk ve orta öğrenimini İstanbul’da tamamladı; Anadolu Üniversitesi Açık Öğretim Fakültesi İktisat Bölümü’nde okudu. Özel şirketlerin satış temsilciliği ve müşteri ilişkileri departmanlarında çalıştı, düzeltmenlik yaptı. Eski’Z (2 sayı, 1992-93) dergisini çıkaranlar arasında yer aldı. 

Ertan Mısırlı’nın ilk şiiri 1991’de Argos’ta çıktı. Şiir ve yazılarını Varlık, Bahçe, Uç, No dergileri ve Cumhuriyet Kitap ekinde yayımladı. “Sevmek Çoğalmaktır” adlı uzun şiiri İstanbul Şehir Tiyatroları’nın Gençlik Günleri’nde tek kişilik bir oyun olarak sahnelendi. Şiirlerinde aşk, özlem ve hüzün temalarını incelikli bir anlatımla işledi. 

ESERLERİ

Şiir:  

  • Eski Islık, İst.: Hera, 1999 
  • Ölüm Beyaz Gölge, İst.: An, 2003 
  • Cinnet Yazı, Ank.: Hayal, 2008. 

ESER ÖRNEKLERİ

Gökyüzü, Uçurtmasıdır Tanrının 

Nasıl unuturum, özenle katlanmış bir mendili 
üstünü başını yırtmış 
çocuk gülüşüme düğümlenen 
 
hatırlamak bir kuş 
unutmak gökyüzü… 
 
Nasıl unuturum, sığ ırmakların gürültüsünü 
duyuyorum bana doğru eğildiğini 
sanki daima yalnızmışım gibi… 
 
hatırlamak bir kuş 
unutmak gökyüzü… 
 
Nasıl unuturum, kim tuttu ellerimi 
istediğin kadar dokun bana 
gözler, daha çok anlar ellerden 
 
hatırlamak bir kuş 
unutmak gökyüzü… 
 
Nasıl unuturum, yüzüme kimin dokunduğunu 
güneşi, suyu ve ateşi gördüğümü 
kendimi hiç görmediğimi… 
 

Vasiyet Sokağı’dır Üsküdar! 


 
Çıktığımda akşam olurdu saklandığım yerden 
ç o c u k t u m 
solardı yakamdaki b e y a z karanfil 
ü z g ü n olurdum e v e dönerken . 
 
II 
 
E s k i bir ı s l ı k kadar eskiydi kalbim 
ç o c u k t u m 
‘ben Allah’ın gölgesiyim ’ dediğimde 
oyun dışı bırakılmıştım yere düşerken . 
 
III 
 
Akşamın fotoğrafına korkuyla ilişirken yüzüm 
ç o c u k t u m 
ü ş ü y o r u m şimdi , çok yoruldum 
tuhaf bir rüyayı hatırlamaya çalışırken . 
 
IV 
 
Uykudaydı her şey , bir türlü dokunamadığım 
ç o c u k t u m 
en güzel kızlar kiliseye yakın otururdu 
gülsularıyla yıkardım saçlarını meleklerin. 
 

 
Seni öptükçe mum kokulu bir mektuptu okuduğum 
ç o c u k t u m 
O ölüler mi kimbilir kaç oldular görünmeden 
anladım uzaklardaki ayrılığı okuduğum mezar taşlarından 

KAYNAKÇA: H. Ergülen, “Açık Mektup/Gören Kalp Mağazası”, Radikal, 18 Şubat 1999; E. Turgut, “Eski Islık”, Cumhuriyet Kitap, 17 Haziran 1999 
 

Paylaş