HAYATI
Şair, öykü ve mizah yazarı. 14 Mart 1941 günü Aydın’ın Nazilli ilçesinde dünyaya geldi. Bazı yapıtlarını Tığlı Erhan ve E. T. imzaları ile kaleme aldı. İkbal Hanım ile işçi Sabahattin Tığlı’nın oğludur.
İlk ve orta öğrenimini Nazilli’de tamamlayan Erhan Tığlı, 1966’da İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü’nden mezun oldu. 1967 yılından başlayarak Nazilli, Eskişehir ve İstanbul’da çeşitli liselerde Türk dili ve edebiyatı öğretmeni olarak çalıştı. 1992’de kendi isteği ile emekliye ayrıldı. Tığlı, ayrıca Nazilli’de Işık ve Özgür Işık adı ile iki dergi yayımladı.
Erhan Tığlı’nın ilk şiiri “Odam” 1958’de Nasrettin Hoca dergisinde çıktı. Tığlı’nın daha sonra şiir, mizahi öykü ve yazıları Akbaba, Gırgır, Pardon, Papağan, Çağdaş Türk Dili, Türkiye Yazıları, Varlık, Yaba ve Sanat Çevresi dergileri ile Cumhuriyet, Milliyet, Hürriyet ve Yeni Asır gibi gazetelerde yer aldı. Yazar, verdiği röportajlardan birinde kendisini “sosyal gerçekçi bir gül-dişin öykücüsü” olarak nitelendirdiğini dile getirdi.
Tacim Çiçek, Erhan Tığlı’yı şu sözlerle değerlendirdi: “Erhan Tığlı’yı şahsen tanıdıktan sonra yazdıklarının da kendisi gibi, içten ve samimi olduğunu daha iyi anladım. Bir yazıneri olarak İstanbul’u seçmiş olmasına karşın körle yatıp şaşı kalkmış. Bildiği yolda tek başına yürümeyi ve kendi olmayı sürdürüyor. Bu yüzden de çok önemsenmesi gerekir diye düşünüyorum.”
Türkiye Yazarlar Sendikası üyesi olan Erhan Tığlı, 1996’da Damar Dergisi – Çankaya Belediyesi Çocuk Öyküsü ödülünü, Türk Hava Kurumu Hikâye Yarışmasında ikincilik, Etos Sanatevi Şiir Yarışmasında birincilik, 2000’de Mevlüt Kaplan Edebiyat Ödülünün sahibi oldu. Yazar, ayrıca Yaba Hikaye Dalında Halk Ödülü ile 1987’de Nasrettin Hoca Gülmece Öyküleri yarışmasında üçüncülük ödülüne layık görüldü.
ESERLERİ
ŞİİR:
- Varım (1962)
- Sessizliğin Sağanağı (1984).
HİKÂYE:
- Sonsuz Olmaktır Sevmek (1975)
- Şeytan Rivayetleri-Gizemli Öyküler (1997).
DENEME:
- Türküleşsin Dünya (1985).
OYUN:
- Bir Numaralı Adam (kısa öykü ve oyunlar, 1980).
MİZAH:
- Halkımız “Gülen Ayvamız, Ağlayan Narımız” (1980),
- İkramiyeli Dünya (1983).
ÇOCUK ÖYKÜSÜ:
- Öküzü Bayram Yerinde (1997)
- Dilek (2002)
- Çilli Horoz, Palyaço, Annem Dedi ki, Çalış Kızım, Çalış Oğlum, Konuşan Ayna, Elma Dersem Çık, Arkadaşım Eşek, karıncanın Dersi.
DERLEME:
- Açıklamalı Atasözleri (1985)
- Açıklamalı Deyimler (1985).
KAYNAKÇA: Behçet Necatigil / Edebiyatımızda İsimler Sözlüğü (18. bas. 1999), Şükran Kurdakul / Şairler ve Yazarlar Sözlüğü (gen. 6. bas. 1999), TBE Ansiklopedisi (2001), İhsan Işık / Resimli ve Metin Örnekli Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisi (2. bas., 2009).