HAYATI
10 Haziran 1935 günü Çırakman Köyü, Samsun’da dünyaya geldi. 2014 yılında İstanbul’da hayatını kaybetti. Öğretmen Sıdıka Hanım ile mübaşir Emin Alkan’ın oğlu, şair Elif Su Alkan’ın babasıdır. Samsun On Dokuz Mayıs Lisesi’ni bitirdikten sonra Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi’nden mezun oldu. Brüksel Inbel Enstitüsü’nde halkla ilişkiler alanında staj gördü. Maiyet memurluğu, kaymakamlık, Turizm Bakanlığı’nda periyodik yayınlar şube müdürlüğü, Milli Prodüktivite Merkezi’nde iktisat uzmanlığı ve TRT’de yönetmenlik ve gazetecilik yaptı. Deyiş Yayınları’nı kurdu, yönetti.
Erdoğan Alkan’ın ilk şiiri olan “Ben O İnsanlardan Değilim” 1957’de Türk Dili dergisinde, P. Velaine’den yaptığı ilk çeviri şiir ise 1958 yılında Varlık’ta yayımlandı. Daha sonra şiir ve çevirileri Türk Dili, Varlık, Papirüs ve Yazko Edebiyat dergilerinde yayımlandı. Şiirlerinin yanı sıra Fransız edebiyatından Türkçeye kazandırdığı eserler ile de adından söz ettirdi.
İkinci Yeni şiir özelliklerinden yararlandığı kabul edildiyse de Alkan bu akımın “uydurma” ve “yapay” olduğunu ileri sürer. Cemal Süreya onu “Önceleri klasik bir duyarlılıkla kuruyordu şiirlerini. Sonraları zeka şiirine yönelmiş, bir eğleni havasının çevresinde hareket etmeye başlamıştır” şeklinde değerlendirir.
Türkiye Yazarlar Sendikası, PEN Yazarlar Derneği üyesi olan Erdoğan Alkan, 1970 TRT Kitle İletişim Araçları Başarı Ödülü, “Arthur Rimbaud’dan Seçme Şiirler” ile 1982 Yazko Çeviri Büyük Ödülü, 1989 TRT Dizi Film Senaryosu Ödülü’nü almıştır. Aşık Veysel’in yaşamını konu alan “Kör Oldum Veysel Oldum” adlı romanı radyo oyununa uyarlanarak 1998 yılında yayımlanmıştır.
“Erdoğan Alkan, İkinci Yeni şiirinin genel özelliklerinden, aşırıya kaçmadan, klasik kıta düzenine bağlı kalarak
yararlanmış olan bir şairdir.” (Ataol Behramoğlu)
ESERLERİ
ŞİİR: Güneş Tozları (1958), Ekuanil Çiçekleri (1964), Kerem Gibi (1969), Kuş Ormanı (1981), Kıyı (1983), Eylül Çalgıcısı (toplu şiirleri, 1985; çıkarma ve eklemelerle 3. baskı 2004), Elimde Güller ve Rüzgâr (1992), Kerem Gibi (Halk Şiirleri ekleriyle birlikte, 2000), Eylül Çalgıcısı (eklemelerle toplu şiirler, 2004), Sfenks (2005).
ANTOLOJİ: Bahar Şiirleri Antolojisi (T. Hayrioğlu ile, 1958), Millî İnkılap Nasıl Oldu? (T. Uzunhasanoğlu ile, 1960), 100 Aşk Şiiri (1998), Hapishane Şiirleri (2003).
ROMAN: Kör Oldum Veysel Oldum (1991).
ARAŞTIRMA: Kitle İletişim Araçları (1975), Sembolizm (1985), İçimizdeki İnsan (1992), Ateş Hırsızı Arthur Rimbaud (1993), Düş Gezgini Gérard de Nerval (1994), Karanlıklar Prensi Baudelaire (1995), Şiir Sanatı (1995, eklemelerle 2005), Paris Komünü ve Komün Şairleri (1996), 1789 Devrim Şarkıları (1997), Baudelaire ve Satanizm (1999), Hapishane Şiirleri (2002), Elsa’nın Mecnunu Aragon (eklemelerle, 2003), Alevî Mitolojisi (2005), Arthur Rimbaud Yaşamı Sanatı Şiirlerinden Örnekler (2005).
ANI: Âşık Veysel‘den Nükteler (2001).
ÇEVİRİ: Paul Verlaine (1961), Arthur Rimbaud‘dan Seçme Şiirler (1981), Illumimations, Cehennemde Bir Mevsim (Rimbaud‘dan, 1984), Özden Günceler-Kötülük Çiçekleri (C. Baudelaire‘den, 1984; tam çeviri 2001), Paul Verlaine / Yaşamı Sanatı Şiirleri (1984), Zarla Şans Dönmeyecek (Mallarmé‘den, 1985), Elsa‘nın Mecnunu (Aragon‘dan, 1986), Yürekteki İspanya (Pablo Neruda‘dan, 1986), Yürekteki İspanya ve Oduncunun Türküsü (Pablo Neruda‘dan, 1991), Seçme Şiirler (L. Aragon‘dan, 1993), Seçme Şiirler (Verlaine‘den, 1994), Seçme Yapıtlar (Neruda’nın beş kitabı, 1995), Yüz Aşk Şiiri (P. Neruda‘dan, 1997), Şairler Prensi Mallarmé (1998), Abydos‘lu Nişanlı Kız (Lord Byron‘dan, 1999), Kötülük Çiçekleri (Baudelaire‘den, tam çeviri, 2001), Paris Sıkıntısı (Charles Baudelaire‘den, 2000), Bütün Şiirler (Rimbaud’dan, 2003), Küçük Aylaklık Şatoları (G. de Nerval’den, 2005). Thais (A. France‘dan, 1972), Tanrılar Susamışlardı (A. France‘dan, 1973), Eugénie Grandet (Balzac‘tan, 1973), Bulantı (J.P. Sartre’dan), Gerçek (E. Zola‘dan, 1974), Gerçekçiliğin Boyutları (L. Aragon‘dan, 1984), Saf Şiir Yoktur (Mayakovski / Eluard / Aragon / Brecht / Neruda’dan, Teoman Aktürel, Eser Yalçın, Hilâl Çelik, Mustafa Ziyalan’la birlikte, 1984), Espri Sanatı (S. Freud‘dan, 1996), Ateşin Kızları (G. de Nerval’den, 2005).
