1901 yılında Çankırı’da dünyaya geldi. 17 Kasım 1977’de Ankara’da hayatını kaybetti. Tam adı Ali Dehri Bilçin’dir. Dehri mahlasını da kullanmıştır. Medrese eğitimi görerek yetişti. Dönemin bilginlerinden olan Çankırı müftüsü Mehmet Ataullah Efendi, Müftüzade İsmail Efendi ve Mevlevi Şeyhi Hacı Hasip Dede’den dil ve musiki dersleri aldı. Bir süre Çankırı’nın Topuzsaray köyünde öğretmenlik yaptı. Ziraat Bankasının Ankara’da açtığı Bankacılık Okulunda çalıştı. Kuruluşundan kısa bir sonra çalışmaya başladığı Türk Dil Kurumunda aralıksız kırk üç yıl görev yaptı. Bu süre boyunda Cumhuriyet’in ilanından sonra gerçekleştirilmiş en önemli dil projelerinden biri olan “Tarama Sözlüğü”nün dört ve sekiz ciltlik olan yayımlarını Ö. A. Aksoy ile birlikte hazırladı.
Aruz ve hece ölçüsünü kullanarak şiirler yazmayı, sevdiği kişilerle ilgili önemli olaylara tanık olduğunda tarih düşürmeyi yakın çevresince bilinen bir uğraş olarak ölümüne kadar sürdürmüştür. Çankırı’da yayımlanan Halk Yolu ve Duygu gazetelerinde şiirleri ve yörenin halk edebiyatına ilişkin derlemeleri çıkmıştır. “Edebiyatımızda Atasözleri II”, “Pendname-i Güvahi”, “Horoznama” adında yayımlanmamış çalışmaları bulunmaktadır.
26 Eylül 1988’de Dil Derneği tarafından kendisine Türk Dili Onur Ödülü verilmiştir.
ESERLERİ
Şiir: İftirak (hece vezniyle yazılmış hikâye), Horozname (eski edebiyatı tehzil için yazılmış).
Araştırma-Derleme: Çankırı Masalları (1932-1933, yeni bas. 2002), Edebiyatımızda Atasözleri I (1945), Arap Alfabesine Göre Divanü Lûgati’t-Türk Dizini (1957). Yayıma Hazırlama: Şeyyad Hamza, Yusuf ve Züleyha (1945).