HAYATI
Şair ve çevirmen. 5 Ağustos 1950 günü İstanbul’da dünyaya geldi. Yükseköğrenimini Hacettepe Üniversitesi Edebiyat Fakültesi İngiliz Dili ve Edebiyatı Bölümü’nde tamamladı. Coşkun Yerli’nin şiirleri 1975 yılından başlayarak Dönemeç, Yeni Biçem, Şiirlik ve Kitaplık dergilerinde yayınlandı. Yağmurun Direnişi, şiir dosyası olarak 1998 Arkadaş Özger Jüri Özel Ödülünün sahibi oldu.
ESERLERİ
Şiir:
- Yağmurun Direnişi (1998).
Çeviri:
- Çavdar Tarlasında Çocuklar (roman, Salinger’dan, 1997)
- Dokuz Öykü (öykü, Salinger’dan, 1993)
- Yükseltin Tavan Kirişini Ustalar ve Seymour: Bir Giriş (öykü, 1999)
- Kuzeye Giden İnce Yol (Matsuo Başo’dan, gezi notları, 1994)
- Ömrümde Bir Yıl (Kobayaşi İssa’dan, anlatı, 1997)
- Yıldızlı Şölen (Henry Reed’den, şiir, 1996)
- Geceyarısı Çiçekleri (Roland’dan, şiir, 1995)
- Trenlere El Sallayan (Roger McGough’tan, şiir, 1996)
- Istanbul / Ey İstanbul (James Lovett’tan, şiir, İngilizce asılları ve çevirileri, 2000).
ESER ÖRNEKLERİ
MEĞER
Gökçe gülümsermiş zaman, sessizliği kuşanırmış
Usanırmış kendisinden, aydınlığa karışırmış
Balkır imiş yıldızlardan, ışır imiş güneş ile
İner işler imiş töze, ısıtırmış yeryüzünü
Boşalırmış bulutlardan, yığılırmış ırmaklara
Çağlar imiş çavlan gibi, kavuşurmuş denizlere
Siner imiş yeşilliğe, gönenirmiş göverdikçe
Yayılırmış yaylalara, yükselirmiş yücelere
Filiz kırarmış bağlarda, kervan kırarmış yollarda
Yarışırmış kısraklarla, yağız aygır suretinde
Şi’r olurmuş gören göze, akan söze dizilirmiş
Döner imiş erenlerle; sırtında sevgi hırkası
Ben olurmuş tutuşurmuş, bu yangının ortasında
Kaynar kan imiş damarda, göyner kor imiş yürekte
Can olurmuş tutulurmuş, gömlekler içinde apak
Çıkar imiş boynu kuğu, meydanda darağacına
Ten olurmuş gömülürmüş, çırpınırmış uçmak için
Deprenemezmiş göç ede, börtü böceğe pay imiş
Tin olurmuş soyunurmuş, yitirirmiş dünü günü
Dağılırmış birikenler, saçılırmış bir iken bir
Gökçe gülümsermiş zaman, acıları yasar imiş
Tüketirmiş varlığını, karanlığa karışırmış.
NAKIŞLAR – I
(Ağaçların Kuşların İyiliği için)
1
Saçakta karga
peynirsiz ve tilkisiz
daraldı, gitti.
2
Bulutsuz akşam,
lacivert gökte kayan
sekiz uçağı.
3
Çamurlu suda
üşür akkor dolunay,
titrer ölesiye.
4
Kış günü parkta
yağmur yağdı yağacak-
anne tedirgin.
5
Dilenci kadın
hayır dualarıyla
kızı korkuttu.
6
Dam üstlerinde
poşetler uçuşuyor,
hırslı, tecimen.
KAYNAKÇA: İhsan Işık / Geçmişten Günümüze Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisi (c. 9 ve 11, 2009), Türkiye Kültür ve Sanat 2008 Yıllığı (2008).
