HAYATI
Şair. 25 Şubat 1973 günü Kayseri’ye bağlı Sarız ilçesinde dünyaya geldi. Anadolu Üni. İşletme Fakültesi’ndeki öğrenimini birinci sınıftayken bıraktı (1995). Gaziantep’te yayımlanan Doğan gazetesinde yazı işleri müdürlüğü yaptı (1995). TYS ve Edebiyatçılar Derneği üyesi. 1997’de Londra’ya yerleşti. Londra olay gazetesinin kültür sanat yönetmeni. İlk şiiri (“Yeni Bir Gün”) 1989’da Türkiye Çocuk dergisinde çıktı. Şiirlerini Şafak, Ses, Hürriyet Kelebek, Aykırı Sanat, Son Haber, Ozan, Damla, Şiir Defteri, Tepe Edebiyat, Kuzeysu, Kırkmerdiven gazete ve dergilerinde yayımladı.
ÖDÜLLERİ
- 1988 Türkiye Çocuk Dergisi Yılın Araştırmacısı Ödülü
- 1992’de İsveç Hümanist Enternasyonal Şiir Dalında Jüri Özel Ödülü
- Türkiye Dergisi Barış Şiiri Yarışması (ikincilik).
ESERLERİ
Şiir:
- En Güzel Ben Ölürüm, 1994
- Bağbozumu, (ortak kitap) 1995
- Gelincik Tozları, İst.: Hera, 2002.
ESER ÖRNEKLERİ
AĞITI YARALI KUŞLAR KONAR ALNIMA
Ağıtı yaralı kuşlar konar alnıma
Beni bir sağucu mu sanırlar
Tünedikleri ömrün kâhinidir onlar
Dökerler kanatlarını rehin bir nehrin avlusuna
Gelir bana konuk olurlar
Ağıtı yaralı kuşlar konar alnıma
Sesini sebil etmiş çeşmeler durulanır
Güvercin uykulardan bir menekşe uyanır
Zamanın aynasında salınır salkım söğüt
Göğün kırlangıcını şu ağaç tanrı sanır
Ağıtı yaralı kuşlar konar alnıma
Baharı firar etmiş bahçelerin imlası dökülür
Bir serçenin düşünü hayra yorar bir bilge
Dalında yaprak çürür
Evren küçülür
Ağıtı yaralı kuşlar konar alnıma
Tanrının üvey çocuğu mudur onlar
Bu yüzden mi şairlere dokunurlar
Göğün yorgun yüzünde düşsüz uyurlar
Ağıtı yaralı kuşlar konar alnıma
Hüznüme usul usul yağar kar…
BEN O ZAMANLAR GENÇ BİR ŞAİRDİM
Ben o zamanlar genç bir şairdim
Bir kıza sevdalanmıştım
Gökyüzü kadar güzel
Gökyüzü kadar serin
Denizler kadar derin bir kıza
Aklımı alan gözleriydi…
Ben o zamanlar genç bir şairdim
O’na mektuplar yazardım
O okumazdı mektuplarımı
Ben okurdum kendime
O’nu arardı gözlerim
Aklımı alan gözleriydi…
Ben o zamanlar genç bir şairdim
O’nu severdim eksilen yanlarımla
O sevmezdi beni inadına
Çığlıklar atıp gülerdim buna
Kimsecikler duymazdı çığlıklarımı
Yosun kokulu bir çift gözden başka
Aklımı alan gözleriydi…
Ben o zamanlar genç bir şairdim
Bir gün O’nu beni öldürürken görmüştüm
Ölmüştüm o vakit, çoğalarak ölmüştüm
Vakit akşam üzeriydi
Hiç kimse görmemişti öldüğümü
Bir ben görmüştüm
Aklımı alan gözleriydi…
Ben o zamanlar genç bir şairdim
Dinsiz kitapsız bir şair
Tanrı dedikleri bende seviydi
Bir ona inanırdım
Bir de O’nun eşsiz güzelliğine
Aklımı alan gözleriydi…
Ben o zamanlar genç bir şairdim
Gökyüzü dolardı gözlerime
Uykularımı bölerdi bir bulut
Hiç uyumazdım, uyuyamazdım
Uyusam bir, hiç uyanmazdım
Aklımı alan gözleriydi…
Ben o zamanlar genç bir şairdim
Sokak lambalarının altında geceleyen
Yapraklar bulurdum ellerimde buruş buruş
Yüreğim sevinin hüzünden eviydi
Bulsam bir yolunu bu kentten gidecektim
Gidecektim ihtimal intihar edecektim
Aklımı alan gözleriydi…
Ben o zamanlar genç bir şairdim
KAYNAKÇA: Işık, 474