HAYATI
Şair. 1 Ocak 1955 günü Tunceli’ye bağlı Pertek ilçesinde dünyaya geldi. Seray Hanım ile Süleyman Öztürk’ün oğlu. İlk ve orta öğrenimini Elazığ’da tamamladı; Dokuz Eylül Üniversitesi İşletme Fakültesi’ni son sınıfta terk etti. Edebiyatta Seçki dergisini yönetti, Berfin Bahar dergisinin sanat danışmanlığını üstlendi. Radyo Umut’ta yayın yönetmenliği ve programcılık yaptı. TYS, PEN Yazarlar Derneği, Edebiyatçılar Derneği ve MESAM üyesi. İstanbul’da yaşıyor; bekâr. Şiirlerini İnsancıl dergisinde yayımladı. Şiir kasetleri çıkardı. Bazı şiirleri bestelendi.
ESERLERİ
Şiir:
- Yanardağ Sıcağında, İst.: Ekin, 1988
- Bir Sevgi Kırılmasıydı, İst.: Berfin, 1993
- Ağıtlara Yazıldı Zaman, İst.: Berfin, 1994
- Yıkık Duvarlar Gibi Kaldı Gözlerim, İst.: Berfin, 1995
- Cumartesi Anneleri, İst.: İnsancıl, 1996
- Ölülerle Hatıra Fotoğrafı, İst.: Berfin, 1998
- Yağmur Yürekli Mektuplar, İst.: Berfin, 1998
- Yağmur Yüreklim, İst.: Berfin, 1999
- Şehriban, İst.: Berfin, 2000
- Saklı Sevdiğim, İst.: Berfin, 2001
- Açılmamış Bir Mektuptu Zaman, İst.: Berfin, 2003
- Ne Çok Vedalaştık, İst.: Berfin, 2005
- Güneş Seninle Gitti, İst.: Berfin, 2008
Roman:
- Bilirim Dayanır Yürek, İst.: Ekin, 1990
Deneme:
- Derin Nehirler Gibi, İst.: Piya, 1991
- Ezberletilmiş Yalnızlıklar, İst.: Berfin, 1997
- Yürek Sapağı, İst.: Berfin, 1998
Söyleşi:
- Afşar Timuçin’le Düşünceye Yolculuk, (C. Yıldırım ile), İst.: Pencere, 1999.
ESER ÖRNEKLERİ
Çığlıklar Bileklerimi Kesmezdi
Yılları düşünmezdim önceleri
dönüp duran mevsimleri.
koşmak bilyeli kaydırağımın sırtında,
simsiyah asfaltta kayan mağrur çocukluğumdu.
yaprakların sarısı hüzündü belki,
ayaklarımın altında incinen.
sarının titrek sesine,
sokulup sarılmazdım önceleri.
çiçeklere üzülmezdim, solacaklarına.
avuçlarımı yakmazdı kopardığım sümbüller.
şubatta günün,
saçaklarda kılıç gibi sarkan buzunu,
gecelerime yakıştırmazdım, uykularıma.
nar gibi köpüren sobanın kollarında,
daha duymamıştım,
bir insan yenilgisi olduğunu soğuğun.
eskiden içim üşümezdi ağustosta
misafirlige giderdi ölenler, beklerdim.
herşey inandığım bir gülüş kadar sıcaktı.
güneş kızgıın kızgın eşinirken önceleri,
damarlarıma kutuplar yürümezdi.
çığlıklar bileklerimi kesmezdi,
kanımla yazmazdım duvarlara veda mektubumu
eskiden sadece leylekler göçerdi, turnalar.
içim katarların geçişini beklemezdi göklerde
içim kuşlara karışıp gitmezdi.
limanlar yaşlanmazdı gidenlerin ardından.
yollar uçurumlardan düşmezdi.
önceleri, unutmak ölmekten daha uzak değildi.
önceleri, kararan bir kent akşamına
sokak lambaları gibi serpilmezdim.
yalnız kalmazdım sokak lambaları gibi.
sesime tellerin feryadı göçmemişti daha,
önceleri çocuktum.
KAYNAKÇA: İhsan Işık / Resimli ve Metin Örnekli Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisi (2. bas., 2009).
