HAYATI

Şair, gazeteci ve yazar. 5 Ekim 1939 günü Trabzon’da dünyaya geldi. İlk ve orta eğitimini Trabzon’da, liseyi ise Ankara’da tamamladı. 1957 yılından itibaren Trabzon’da gazeteciliğe başladı. Kıyı dergisinin kuruluş çalışmalarında yer aldı. Daha sonra Dünya, Akşam, Milliyet ve Cumhuriyet gazetelerinin Trabzon muhabirliğini yaptı. 1965-69 yılları arasında, Trabzon’da Sömürgeciliğe Karşı Savaş adlı haftalık sosyalist bir gazetede çıkardı.

Atilla Aşut’un ilk yazı ve şiir denemeleri Ceylan, Arkadaş, Küçük Afacan gibi çocuk dergileri ile günlük Tan gazetesinin çocuk sayfalarında yer aldı. Sonraki yıllarda çalışmaları Damla, Otağ, Dönemeç, Yeni Türkü,  Çağdaş Türk Dili, Karşı, Kıyı, Gerçek Sanat, Promete, Yeni Biçem, Damar,  İnsan, Edebiyat ve Eleştiri, Ağır Ol Bay Düzyazı, Papirüs, Ürün, Pencere, Kum, Mor Taka, Edebiyat ve Eleştiri, Akköy, Ada ve Tan Edebiyat dergileri ile çeşitli seçkilerde yayımlandı.

ÖDÜLLERİ

  • 1963 yılında Türk Dil Kurumu Basın Dil Ödülü
  • Nâzım Hikmet Kültür ve Sanat Vakfının 1993 Şiir Yarışması’nda “ilgiye değer” ödülü
  • Milliyet Sanat dergisinin 1995 Abdi İpekçi Mektup Yarışması’nda mansiyon ödülü
  • Çağdaş Gazeteciler Derneği 1995 yılı Yılın Gazetecisi Ödülü
  • Behzat Ay Yazın Emek Ödülü

ESERLERİ

Şiir: 

  • Acının Külrengi (Trabzon 2001).

Deneme-İnceleme: 

  • Günlerin Kıyısından / Trabzon Yazıları (Trabzon, 2011)
  • Siyah Beyaz Yazılar (2014).

Yayına Hazırlama: 

  • Sıvas Kitabı / Bir Toplu Öldürümün Öyküsü (1994). 

ESER ÖRNEKLERİ

BEKLE BENİ BİR AKŞAM ALACASINDA
Irmaklar çoğalır gözlerimde
Soluğum eritir dağları
Sen kuşanıp sevgiyi
Düşünce yola.

Kara giysileri çıkar üstünden
Bak, beşinci mevsimi göveriyor yaşamın
Boynuna kızıl fularını dola.

Çıkıp geleceğim karanlık dehlizlerden
Kırarak bileklerimdeki zincirleri
Sen başını dik tut sevgilim
Sabrın gülünü sula.

Dayanılmaz değildir hiçbir ayrılık
Yeter ki tutsak alınmasın yürekler
Geliriz üstesinden bu acının da.

Buruk bir özlemle değil
Gülen bir yürekle bekle beni
Geleceğim
Bir akşam alacasında.

SAVAŞ SONU TUTSAK KAMPLARI

  1. T ü r k ü l e r i S e v e r i m

Acısıdır duyulan yüreklerde dört mevsim
Acısıdır unutulmuş yalnızlıkların
Türküsüdür böyle deli gözümüzü yaşartan
Savaş sonu tutsak kamplarının.

Savaş sonu tutsak kamplarının
Büyür yalnızlığı gecelerle bir
Duyulan dağca taşça ağlamaklı
Köpeklerin özgürlük türküsüdür
Yorgun çağrısında ulumaların.

Bu tutsak akşamlarda eller sevgiye dargın
Kırık kitaraların duyulmaz ezgileri
Ötelerden ses eder bir zenci yorgun argın
“Yaşamak güzel şeydir” türküsünü çağırır
Kuşkulu gölgesinde ışık oyunlarının.

Büyür kutsal sabahlarda acılar büyür
Büyümeyen maviliklere koşut
Kanamış ak elleri uzamış sakalıyla
Özgürlüğü çağıran bu zenci sensin Aşut,
Yenilmiş çağlarında tutsak sokaklarının.

  1. Ö t e l e r

Bayram sevinçleri nerede kalmış
Mamutlardan ötedeki çağların
Sevgilerin eşit dağıtıldığı
Kutsal teraziyle aka karaya
Betiklerde uyuyan zamanların.

  1. Ü ş ü m e k

Biz o kadar üşüdük ki o kadar
Bu yoksul güneşler ısıtmaz bizi
Kaldırın aynaları duvarlardan
Bu yokuşun ötesinde günah denizi
Kaldırın kaldırın aynalar soğuk
Biz o kadar üşüdük ki o kadar.

  1. A ğ ı t

Nice soğuk sevimsiz yasalarda
Yarınların kurşuna dizildiği
Bir destandır yazılmış kanımıza
Öyküsünü kuşakların bildiği
Abraham Lincoln’ün güzelliği.

  1. Y u ğ

Kara giysilerde küçülür zaman
Tamtamlarda büyük yası ak yordamların
Uzar gömütlerce sabahlara dek
Çılgın ağıtları kör baykuşların.

  1. Y e n i k S o n

Susmuş bütün diller gerçekler susmuş
Büyüyor şehveti karanlıkların
Bencil türküleri duyulur şimdi
Güzele düşman yaratıkların
Güzele düşman yaratıkların.

KAYNAKÇA: İhsan Işık / Türkiye Yazarlar Ansiklopedisi (2001, 2004) – Encyclopedia of Turkish Authors (2005) – Resimli ve Metin Örnekli Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisi (2006, gen. 2. bas. 2007)

Paylaş