HAYATI
XVIII. yüzyıl halk ozanı, saz şairi. Hayatı hakkında herhangi bir bilgimiz yoktur. M. F. Köprülü, Aşık Nigari’nin Konyalı olabileceğini dile getirir. 1807’de Kabakçı Mustafa Paşa İsyanı ile IV. Mustafa’nın tahta çıkışı ve III. Selim’in mensuplarının idaresine dair kaleme aldığı destanından hareketle yaşadığı yüzyılı tahmin edebiliyoruz. Aşık Nigari’nin bu destanında yer alan hadiseler, büyük ölücüde tarihi gerçeklere uymaktadır. Bu sebeple şairin de isyancılar arasında olduğu düşünüşmektedir.
ESER ÖRNEKLERİ
DESTAN
Nice vasf etmeyim böyle koçağı
Menedi gelmemiş asla dünyaya
Dilerim ki cennet olsun durağı
Evvel makamı Firdevs-i alaya
Allah Allah deyip yürüdü asker
Böyle istedi ol Celil-i Ekber
Erişti geriden Üçler Yediler
Kırklar da beraber girdi araya
Artsın eksilmesin böyle koçaklar
Hep o yüzden şeref buldu ocaklar
Çekildi gaipten yeşil sancaklar
Niyet edip asker çıktı gazaya
Kireçburnu köy başını aştılar
Sağ selamet İstinye’yi geçtiler
Derya-menend dalgalanıp coştular
Gelip dahil oldular Tophane’ye
On dört kale yürüyüş etti birden
Gaip erenler erişti geriden
Mert yiğitler şikar aldı sürüden
Mübarek gazası Halil Ağa’ya
Her tarafta nida eyledi dellal
Teaccüpte kaldı hep cümle rical
Muradların hasıl etti Zülcelal
Hakk’a doğruymuş özleri Mevla’ya
Ara yerde gitti İngiliz Mahmud
İşitip her biri oldular bihüd
Şaşırttı onları Cenab-ı Mabub
Uğradı her biri gizli sıtmaya
Yetmi idi bu alemin canına
Girmediler hiç kimsenin kanına
Çektiler kazanı Et Meydanı’na
Haber gitti Seğmen Başı Baba’ya
On dört kale bir araya geldiler
Büyükdere’de kavl u karar ettiler
Mustafa’yı şol kazasker diktiler
Çekildi bayraklar Asitane’ye
Cem olup bir yere geldi ocaklı
Hep elleri gürzlü kolu kolçalı
Ol yüzü heybetli beli bıçaklı
Velvele verdiler Asitane’ye
Şeyhülislam Kazasker cümle geldiler
Şer’-i şerif üzre fetva verdiler
Allah Allah deyip gülbang çektiler
El kaldırıp başladılar duaya
Her biri bir güne oldular yeksan
Olmadı bir zerre kimseye ziyan
Def etti kazayı rahmet-i Yezdan
Nam u şanı gitti Kızıl Elma’ya
Her birini bir tarafta buldular
Hem kolunu kanadını kırdılar
Bir saatte yedisini aldılar
Yolladılar her birini bekaya
…
KAYNAKÇA: M. F. Köprülü, Türk Saz Şiiri