HAYATI
Yazar ve şair. 10 Nisan 1958 günü Antalya’da dünyaya geldi. İlk, orta ve lise eğitimini Antalya’da tamamladı. Ardından başladığı Denizli Eğitim Enstitüsü’nden 1978’de mezun oldu. 2000 yılında Anadolu Üniversitesi Türkçe Bölümü’nden mezun oldu. Bir süre Antalya’da özel sektörde çalıştı. Adıyaman, Bartın ve Adana’da öğretmenlik yaptı. Arkadaşlarıyla birlikte Aykırısanat dergisini çıkardı (1992). Resim ve fotoğraf sanatlarıyla uğraşıyor. Çeşitli illerde sergiler açtı. TYS, BESAM ve Edebiyatçılar Derneği üyesi.
Arslan Bayır’ın şiir ve yazıları 1972’den itibaren umhuriyet, Siyah Beyaz, Hürriyet, Vatan, Yeni Ortam, Demokrat Alanya, Yeni Alanya (1972-96), Bizim Alanya (1993-96), Yeni Soluk (1991-96), Yeni Adana (1992-96), Bartın, Ekspres, Hür Gerze, Devrek Postası gibi yerel ve ulusal boyuttaki gazetelerde ve Aykırısanat (1992-96), Maki, Tını, Damar, Kuzeysu, Kıyı, Çalı, Broy, Somhaber, Kardelen, Beşparmak, Bay (Yogoslavya), Şafak (Yunanistan), Türk Sözü (Moldova), Sanat Edebiyat, Simav Anadolu, Sarı Zeybek, Berfin Bahar, Çağdaş Türk Dili, Duygu Seli, A- Edebiyat, Samsun Sanat, Amik, Güneysu, Kırk Ambar, Kimsesiz, Ana, Sevgi Pınarı, Yankı, Başkent, Sanat ve İnsan, Uzak, İspinoz, Orbita, Öğretmen Dünyası, Abece, Öykü Şiir,Tay, Mavi Dergi, Mavi Yeşil, Amik, Karalama Defteri, Akköy gibi pek çok dergide yer aldı.
ESERLERİ
Şiir:
- Tohum, 1990; Dağlar Kalktı Şaha, 1991
- Filiz, 1994
- Şirin Yüzler, (çocuk şiirleri) Mersin: Aykırısanat, 1995
- Çocuk Artı Çocuk, Adana: Aykırısanat, 2003.
Öykü:
- Alara Yolu, 1992
- Etobur, Mersin: Ayrıksanat, 1993
- İki Nokta ve Dört Gün, (K. Coşkun ile) 1996
- Emanet Pabuçlar, 2000
- Bademler Çiçek Açtı, 2004
- Yağmurlar Dolusu Islanmak, 2006.
ESER ÖRNEKLERİ
HAVADA BULUT
Havada yağmur sıkıntısı var
Kaleden tersaneye bakıyorum
Kurşuni bulutlar çökmüş
Sehrin üstüne
Bir beyaz güvercin uçuyor
Geminin güvertesinden
Ve sonra ıslık sesleriyle
Havalanıyor evlerin çatılarından kuşlar
Gözünü kar burümüş ovaların
Ölümü yüreğimde
Yaralar açıyor
İlk ateşti düşen yüreğime
Ölümüydü kardelenlerin
Sevgiyle toprağa
Karışmış eğilip öpmüştü
Çiçekleri…
SONBAHAR RÜZGARLARI
Güzel bir sonbahar günü
Yaslanmak çınara
Unutulursa yalnızlık
Gelirse mutluluk
Bu zamanda aşık oolmalı insan
Vakitli ya da vakitsizce
Hiç farketmez çıkıp gelmeli
Dağ sümbülleri gibi
Birden bire
Tutmalı ellerimi
Ne günah, ne yasak dinleyerek
Yıldızlarla sevişmeli
Geceleri
Yalnız aşk sonbahar sarhoşluğuyla
Bak o zaman uyanmak istemeyeceksin
Darıldığın bile rüyadan
Yapraklar arasında
Aşk yapmak buğulu bakan gözlerle
Kaybolmuş yılları vereceğim
Gecenin yıldızlarıyla geriye…
KAYNAKÇA: İhsan Işık / Yazarlar Sözlüğü (1990, 1998) – Türkiye Yazarlar Ansiklopedisi (2001, 2004) – Encyclopedia of Turkish Authors (2005) – Resimli ve Metin Örnekli Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisi (2007, 2009) – Ünlü Edebiyatçılar (Türkiye Ünlüleri Ansiklopedisi, C. 4, 2013) – Encyclopedia of Turkey’s Fomous People (2013) – Diyarbakır Ansiklopedisi (2013)
